Geïnspireerd door wielrenner Wout van Aert heeft Kjeld Nuis een contract voor het leven getekend bij zijn huidige team Reggeborgh, waarmee hij ook zijn verbintenis met het schaatsen verlengt voor onbepaalde tijd.
“Na elf jaar bij Jac Orie dacht ik in 2020 bij mezelf: Als ik nog wil overstappen, moet ik het dit jaar doen. Mocht ik nu een goed aanbod krijgen, zie ik mezelf daar niet meer op ingaan”, vertelt Nuis. “Ik heb een heel goede klik met Gerard (van Velde, coach, red.) en fantastische teamgenoten. Bovendien hebben we een sponsor die ontzettend betrokken is bij de sport en daarbuiten. Ik hoef niet meer weg, ben megatrots op deze verbintenis.”
In 2022 verlengde Nuis zijn contract bij Reggeborgh met vier jaar. Hij wilde, net zoals hij zijn ploeggenoot Ireen Wüst dat jaar had zien doen, eindigen met een grote knal op de Olympische Spelen. Van dat idee is hij inmiddels teruggekomen. De 35-jarige schaatser wil zeker door na Milaan. “Ik krijg er de kriebels van als ik bedenk dat dit mijn laatste keer op skeelers zou zijn of mijn laatste NK. Ik ben wel realistisch genoeg om te zeggen dat ik niet doorga tot 2030. Nu ben ik in strijd met mezelf: hoelang kan ik het volhouden en met de besten van de wereld meedoen?”
Wat de maatstaf daarvoor is? “WK’s rijden en medailles winnen. Voor mij staat dat gelijk aan mezelf verbeteren. Want als mij dat niet lukt, haal ik geen podia meer. Afgelopen jaar was ik in Thialf sneller dan ooit op de 1000 meter, hopelijk komende winter ook op de 1500 meter. Dat had al moeten gebeuren, maar alles viel nog niet samen.”
Wie Nuis op de perspresentatie van zijn ploeg Reggeborgh hoort spreken, proeft de passie en voelt dat hij nog jarenlang door kan gaan. “We hebben ook gebrainstormd over het leven na het schaatsen. Al snel kwamen we tot de conclusie dat ik deze sport het allerleukst vind. Daarom zeiden ze ook: 'Ga lekker schaatsen en als je niet meer kunt, gaan we weer om tafel.' Ik geniet ervan dat ik me kan meten de besten en wil dat zolang mogelijk rekken. Een mooi gegeven dat ik de vrijheid heb zelf het einde te kiezen.”
En als het dan zo ver is? “Met mijn hele bak aan ervaring kan ik iets voor jongens en meiden in het team betekenen. Of dat sportief of mentaal is, dat weet ik niet.” Een carrière als trainer sluit hij niet uit, al denkt zijn vriendin Joy Beune daar anders over… “Zij vindt dat ik het niet kan, omdat ik een botte hork ben. Ik zeg ook niet voorzichtig dat iemand een bocht iets hoger aan kan snijden, maar schreeuw: wat doe jij nou? Je zit zo aan die blokken! Wel kan ik heel goed zien wat een individu nodig heeft om goed te schaatsen. Maar ik weet niet of ik zoiets gelijk ambieer na het schaatsen, misschien kijk ik eerst wat voor wereld er buiten de ijsbaan is.”
Eerst de blik op komende winter. Nuis heeft zich deze zomer opnieuw verbeterd in de testen, is fit en onverminderd gretig. Samen met Beune naar de Spelen, dat is zijn doel. “Zoals Jordan de baas is bij de mannen, is zij dat bij de vrouwen. Het is niet normaal wat er op haar afkomt, maar ik heb veel bewondering hoe ze daarmee omgaat. Voor ons is het de laatste kans samen de Spelen te beleven. Dat zou ontzettend mooi zijn.”
