Een week of drie geleden kon Van Kerkhof eindelijk weer duurtrainingen oppakken. Buiten was het nat en koud, weinig aanlokkelijk voor een eenzame duurrit. Een tweet van de eveneens revaliderende Lotte van Beek in de zon bracht Van Kerkhof op een idee. “Ik dacht ‘het zou mooi zijn als ik bij haar aan kan sluiten’. Een dag later zat ik in het vliegtuig.”
En dus maakte Van Kerkhof met Van Beek en trainer Peter Kolder van Team Corendon haar eerste meters op de fiets op het warme en zonnige Lanzarote, terwijl haar ploeggenoot Sjinkie Knegt aan de andere kant van de wereld de ene na de andere wereldbekermedaille pakte. “Het is lekker dat je een aantal trainingen samen kunt doen, want in Heerenveen doe ik alles alleen. Ik heb het ritme weer een beetje kunnen oppakken. Het fietsen heeft me goed gedaan.”
Ondanks dat ze iedere dag meer aankan, moet Van Kerkhof ook de wereldbekers in Azië half december laten schieten. “Eigenlijk moet je jezelf geen datum stellen met revalideren. Je lichaam moet het tenslotte doen. Doelen dichtbij maakt het voor mij makkelijker om de motivatie te houden, maar eerlijk gezegd was het niet realistisch.”
De viervoudig Europees kampioene op de aflossing richt zich op de Europese kampioenschappen in januari in Dordrecht. Bij dat toernooi pakte ze vorig seizoen haar eerste individuele finaleplaatsen. “Ik heb nog iets meer dan vijftig dagen de tijd, dat moet kunnen. Het is zaak om fysiek fit te zijn en dan kijken hoe snel ik het schaatsen oppak. Als je er niet in gelooft, dan kun je het net zo goed niet doen. Ik ga er gewoon voor.”
Een scheurtje in een tussenwervelschijf is de oorzaak van haar rugblessure. Hoe de schade is ontstaan is niet helemaal duidelijk. Ze maakte geen harde klapper op de schaats of met de fiets en de klachten ontstonden afgelopen zomer geleidelijk. “Op de MRI was een scheurtje te zien. Waarschijnlijk heb ik mijn rug langere tijd verkeerd belast.”
Van dichtbij maakte Van Kerkhof de rugproblemen van haar zus Sanne mee de afgelopen jaren. De oudste Van Kerkhof heeft een hernia, waardoor ze vaak aangepast moest trainen en lang niet altijd pijnvrij was. Om die reden zette ze na de Olympische Spelen in Sotsji een punt achter haar succesvolle shorttrackloopbaan.
“Voor mij is het duidelijk dat ik op die manier geen topsport wil bedrijven. Het heeft haar zoveel pijn een moeite gekost. Heel knap van haar, maar ik weet niet of ik dat zou kunnen. Je kan niet op de meest ideale manier trainen en je weet nooit of je wel het beste uit jezelf hebt kunnen halen”, aldus Van Kerkhof. “De keuze om rust te nemen was niet makkelijk, maar voor mij wel een logische. De schade is niet zo erg dat het blijvend is. Ik wil straks zonder belemmering kunnen sporten.”
Vrijdag stond de Zoetermeerse voor het eerst weer op het ijs. Voorlopig nog even op de langebaan, als haar rug geen na-reactie meer geeft zal ze ook haar shorttrackschaatsen aantrekken. Bij Van Kerkhof kriebelt het, de trainingen maken haar gretig. Deze week hing ze in de touwen tijdens schaatsoefeningen op het droge. “De schuine hoeken, het hangen en de druk lijkt zo op het schaatsgevoel. Ik mis alleen de wind langs mijn oren. Ik heb zin om die snelheid weer te ervaren.”