Het WK in Seoul kan wat Van der Wart betreft de prullenbak in. Vrijdag tijdens de kwalificaties liep hij het hoofdtoernooi op de 1000 meter al mis, vandaag wist hij op beide afstanden niet door te dringen tot de top tien. Na twee dagen schaatsen rest Van der Wart, die in 2013 nog een sprintmedaille won bij het WK, alleen nog de B-finale op de relay. “Het is berusting op dit moment, denk ik”, aldus Van der Wart. “Ik kan er op dit moment niets meer aan veranderen.”
Technisch liep het beter dan tijdens de kwalificatiedag op vrijdag. Gisteravond keek Van der Wart zijn races terug, omdat het beter moest. “Het was wegstrepen. Technisch schaats ik hetzelfde en fysiek ben ik prima in orde. Maar mijn rechterschaats schiet bij elke bocht rechtdoor.”
De voormalig Europees kampioen wijt dat aan zijn rechterschoen. Die is door de jaren heen slapper geworden. “Die schoenen werken, de kromming in mijn ijzers veranderd continu. Die schoenen zijn gewoon op. Ze horen in het museum thuis”, stelt Van der Wart, die had gehoopt dat zijn oude bakkies het nog even zouden volhouden nadat ze door Kip Carpenter en Jeroen Otter waren opgelapt.
Overstappen op nieuwe schoenen was geen serieuze optie. Eerder dit seizoen moest hij een paar schoenen retourneren wegens een fabricagefout en de nieuwe set kwam pas vlak voor de Nederlandse kampioenschappen binnen. “Als ik een maand zonder wedstrijden had gehad, dan was ik zeker gewisseld. Maar ik had zoveel pijn aan mijn enkels van die schoenen, dat ik wel terug moest.”
Na zijn 1500 meter haalde Van der Wart zelfs een kunstgreep uit. Hij lijmde tussen de races de potjes van zijn ijzers met secondelijm aan zijn schaatsen om toch nog een goede sprint te kunnen schaatsen. “In de tweede bocht voelde ik de lijm losschieten. Tja, dan moet je er het best van maken en dan red ik het nog bijna ook.”
“Ik schaats goed, heb een goed niveau. Maar daar koop ik helemaal niets voor. Ik sta ernaast, presteer onder de maat. Dat doet pijn”, aldus Van der Wart, die zijn materiaalproblemen niet als excuus wil aanvoeren. “Maar het is wel de harde realiteit.”