Hoewel de club al stamt uit de jaren ’50, is er ook een tijd geweest dat hij ophield te bestaan. De bestuursleden van toen werden er niet jonger op en na een (te) lange natuurijs loze periode ging hij stilletjes ter ziele. De Elfstedentocht van 1997 zorgde voor een opleving. De Tocht der Tochten en die barre winter maakte de schaatsliefhebbers in Angeren weer wakker én blies de club nieuw leven in. Voorzitter Patrick Rasing: “En sindsdien zijn we springlevend!"
Werd er van oudsher geschaatst ‘achter de dijk’ op De Strang, sinds de aanleg van de Betuwelijn is er, iets buiten het dorp, een open water gemaakt voor calamiteiten. “Dat ligt sneller dicht én is beter toegankelijk, dus zijn we verkast. Het enige nadeel is dat deze plek iets verder van het dorp af ligt en dat houdt met name de jeugd nog wel eens tegen om te komen schaatsen. Die hebben geen zin om daar een stukje voor om te rijden of te lopen en kiezen voor schaatsen op de slootjes dichter in de buurt."
Het aantal jeugdleden van de IJsvogels is ook niet zo groot: nog geen tien procent van de leden. De meesten zijn actieve volwassenen die met elkaar trainen op de kunstijsbaan, en naar de baan komen zodra er natuurijs ligt. Dit jaar lukte het echter niet om op die baan te kunnen schaatsen. “We konden maar geen mooie dichte ijsvloer krijgen, we bleven met een wak zitten. Doordat het water in een vrij grote, open vlakte ligt had de wind vrij spel en kregen we de baan niet dicht. Dat was jammer."
Het liefst zou de club bij de nieuwe baan ook vaste verlichting en een eigen clubhuis willen. "Dat zou geweldig zijn, want nu moeten we iedere keer palen in het ijs boren om de baan te kunnen verlichten als het ijs er al ligt. En dan moeten we dus ook wachten tot het echt sterk genoeg is. Als er al palen zouden staan, hoeft dat niet, maar dat heeft weer als nadeel dat mensen misschien te snel het ijs op gaan terwijl het nog niet betrouwbaar is.
"Nu weet men: als er nog geen palen staan, kan het nog niet. Met een eigen clubhuis heb je misschien ook meteen wat meer sociale controle. De baan ligt vrij afgelegen en dan komen er toch vaker mensen. Dat honk staat er nog niet, maar moet best binnen niet al te lange tijd te realiseren zijn."
Een vaste traditie binnen de club is om met een groep schaatsers en aanhang naar de Weissensee in Oostenrijk te gaan en daar in februari wedstrijden te rijden. Op de site is zelfs een pagina ingeruimd om het weer aldaar constant bij te kunnen houden én het Weissensee-lied is er terug te vinden. Om in de stemming te komen. “Ook dit jaar zijn we weer geweest, met de vaste kern. We hebben er ons vaste adresje. En hoewel het elk jaar bijzonder gezellig is, wordt er van te voren hard en fanatiek voor getraind op de baan in Nijmegen, want er moet daar ook gepresteerd worden. Dan dragen de deelnemers de geel met zwarte clubkleding, want we vinden het belangrijk om uniformiteit uit te stralen. Dit jaar hadden we zelfs nieuwe pakken laten maken; het zag er echt gelikt uit."
In de zomer gaat een grote groep actieve leden ook inline-skaten. “Die rijden wekelijks een rondje van zo’n 40 tot 50 kilometer in de omgeving. Een aantal van hen maakt ook uitstapjes, bijvoorbeeld naar de beroemde tocht in Berlijn of rijdt de Elfstedentocht op skates. Het blijft echter rijden op de weg, want een baan is hier niet. De dichtst bij zijnde is in Oosterbeek. Het zou wel een leuke tak zijn om meer jeugdleden mee te trekken."
"Jaren terug was het skaten immers ook populair bij de jeugd: toen gingen we elke woensdagmiddag met onze jeugd een rondje rijden. Maar op de een of andere manier is dat verwaterd: er kwamen geen jeugdleden meer bij en degenen die mee reden haakten stuk voor stuk af. Misschien tijd om dat weer eens nieuw leven in te blazen? Dat is beslist iets voor ons om als bestuur over na te denken, want met meer jeugd heb je ook in de toekomst bestaansrecht. Al moet ik eerlijk zeggen dat dat momenteel niet iets is waar men zich hier druk om maakt. De club is weliswaar niet heel groot, maar actief en gezellig en dat vinden we nu genoeg."
Naam club: IJsvogels Angeren.
Gevestigd in: Angeren (Gelderland).
Bestaat sinds: 1957, heropgericht in 1997.
Aantal leden: 103.
Jongste lid: Mees Kuster, 11 jaar.
Oudste lid: Frits de Vries, 78 jaar.
Bijzondere leden: In principe alle leden, maar noem er toch een: Marianne Buurman, ons secretariaat: zij heeft nooit een meter geschaatst, maar is wel de fundering van onze vereniging.
Toppers in de gelederen: De 103 leden.
Accommodatie: Bij natuurijs De Strang en Kniewilligendries, en op natuurijs Triavium in Nijmegen.
Website: www.ijsvogels.com.
Emailadres: info@ijsvogels.com.
Clubblad: Digitale nieuwsbrief ‘de IJsvogels’, verschijnt drie keer per seizoen, maar vaker als er een natuurijsperiode is.
Verenigingsmotto: één IJsvogel maakt nog geen winter.
Feestelijkheden: Als er geschaatst kan worden, is het feest! En van de jaarvergadering maken we ook altijd iets feestelijks.
We willen in de toekomst graag: vaste verlichting en een eigen clubhuis.
Wij zijn de leukste ijsclub, omdat: we altijd opvallend in onze gele outfits te zien zijn op de ijsbanen en op de Weissensee.
Tot slot: onze ‘Gouden Tip’ voor andere verenigingen: Geef niet op. De mooie lange winters komen best wel weer.