"Het is misschien de valse start bij mijn tweede rit of misschien mijn laatste bocht", denkt Ntab hardop. De jonge sprinter van Team beslist.nl weet het niet. Drie duizendsten van een seconde zijn zo voorbij. En in die fractie van een seconde is Ntab veroordeeld tot de Holland Cup in plaats van de WK Afstanden. "Ik richt mijn ogen alweer op volgend seizoen", concludeert hij.
"Het is zo zuur dat ik net naast de pot pies. Ik dacht dat er meer in zat", vertelt hij. De 21-jarige pupil van coach Gerard van Velde dacht in de laatste rit van de tweede 500 meter zelfs de uiteindelijke nationaal kampioen Kai Verbij nog klop te kunnen geven, maar zijn ploeggenoot had meer snelheid in de laatste meters en stak hem voorbij.
"Ik rijd in principe twee degelijke races, maar ik wist dat ik eigenlijk een 34'er nodig had om zeker te zijn van het WK", aldus Ntab. Hij klokte achtereenvolgens 35,00 en 35,07. De eerste tijd was wel een persoonlijk record, maar niet scherp genoeg. "Ik voel me nu wel even wat minder."
Met zenuwen had het niets te maken gehad, die waren na de eerste omloop aardig weggezakt. "Ik wist daarna dat ik goed in vorm ben", vertelt hij. Toch zal hij zijn debuut op de WK nog moeten uitstellen. "Dat is rijpingstijd, zegt Gerard, maar daar heb ik nu niets aan."
Voor Ronald Mulder waren de drie duizendsten juist wat hij nodig had. De ploeggenoot van Ntab kampte in de weken voor de KPN NK Afstanden met een liesblessure en viel tijdens de eerste omloop van de 500 meter tegen. "Daarna dacht ik: ik heb echt een Sotsji-rit nodig."
Bij de Spelen wist Mulder zich in extremis nog op het podium te rijden met de snelste tijd in de tweede omloop. Dat deed hij in Thialf in het klein nog even over. Hij won de tweede 500 meter en wipte net weer op het podium en in de WK-ploeg. "Ik zit echt nét aan de goede kant."
"Ik dacht aanvankelijk dat het verschil groter was, maar mijn tijd werd net wat bijgesteld. Misschien dat ik wat te voorbarig met juichen was", zegt hij. "Het is lekker om uit vierde positie dat ticket te pakken, al is het zuur voor Daidai, want het is toch een ploeggenoot. Liever was ik met hem en Kai gegaan, maar Jan Smeekens reed ook goed."
Tijdens zijn races ondervond Mulder geen hinder van zijn liesblessure. Althans, dat dacht hij, maar volgens ploegarts Ingrid Paul hield hij bij zijn eerste start toch een beetje in. "Ik dacht dat ik vol weg ging, maar Ingrid zei erna: 'Ga nou volle bak'."
In de tweede rit kreeg Mulder het wel voor elkaar en reed hij 34,95. Dat moet nog beter kunnen, vindt hij. Met name de laatste bocht was rommelig. "Dat was even billen knijpen, maar fysiek ben ik weer helemaal in orde."
"In vier weken van een verrekking herstellen is kort", zegt hij. "Een dikke pluim dus voor de fysiotherapeuten en de arts."