'Topbestuurders kunnen niet schaatsen'
De vrijwilliger van deze week is Theo Reus.
Theo Reus uit Hoogkarspel wordt betiteld als ‘super vrijwilliger’. Al jarenlang is hij actief binnen IJsclub Hoogkarspel. Een vereniging met maar liefst 2400 leden. “Men verwacht eigenlijk niet dat wij zoveel leden hebben,” vertelt Reus. “Maar we hebben 400 donateurs, oudere mensen die zelf niet schaatsen, maar evengoed de vereniging willen steunen. Voor hen organiseren we kien- of klaverjasavonden. Op die manier houden we binding met al onze leden.”
IJsclub Hoogkarspel is wat dat aangaat meer dan een ijsvereniging. “Wij zijn een ijsclub die het hele jaar door activiteiten organiseert.” Naast (jeugd)schaatsen ook hardloopwedstrijden, wielerronde, skeeleren, klaverjassen en (kinder)kienen. “Wij hebben veel verkeersregelaars in huis die ook weer bij andere verenigingen helpen.”
Wanneer bent u begonnen met vrijwilligerswerk bij de ijsclub?
“Dat was in 1985.”
Wat was de reden dat u dit bent gaan doen?
“Ik trainde toen een meisjeselftal bij zaalvoetbal. Dat deden we in de sporthal naast de ijsbaan. Op een avond waren daar wat mannen de ijsbaan winterklaar aan het maken. Later op de avond, toen wij ook wat na zaten te praten met een biertje, kwamen die gasten erbij zitten en bestelden ze een Jägermeister. De kastelein was die avond een jongen, die dat nog nooit eerder had gedaan, en hij tapte wijnglazen vol met Jägermeister. Wij hadden natuurlijk de grootste lol en iedereen was aan het eind van de avond zo dronken als een kanon. Een week later hoorde ik dat ik in het ijsbestuur zat.”
“Zo is dat gegaan. Ik heb geen enkel idee wat we precies afgesproken hebben. Helemaal niks. Een kameraad van mij was diezelfde avond penningmeester geworden, want hij was boekhouder. Dus ze hadden een nieuwe penningmeester en een nieuw bestuurslid.”
Theo Reus | Foto: IJsclub Hoogkarspel
Wat waren uw taken als bestuurslid?
“Eigenlijk van alles. Ik zat in de Baancommissie; de commissie die beslist wanneer de ijsbaan open gaat. En verder ook nog in de Materialen commissie, de Koninginnedagcommissie, de Feestcommissie en de Beheerscommissie. We hebben namelijk een eigen clubgebouw (De Deurlouper) en dat verhuren we ook wel eens aan de schaakclub of voor een klaverjascursus. Omdat ik er toch bijna altijd was, belden ze mij voor dat soort zaken.”
En met natuurijs hielp u met het gereedmaken van de ijsbaan?
“Inderdaad. De luidsprekers ophangen, ervoor zorgen dat alles om de ijsbaan netjes is. Bomen snoeien deed ik ook wel.”
Bent u zelf ook fanatiek schaatser?
“Nee. De beste ijsbestuurders kunnen niet schaatsen. Die goede schaatsers zijn namelijk altijd weg, tochten rijden. Dus bij voorkeur heeft een bestuur mensen die niet kunnen schaatsen.”
“Ik kan zelf wel schaatsen, maar ik geef er niet zoveel om. Ik geniet veel meer wanneer ik anderen zie schaatsen. Ik heb ook altijd geholpen bij wedstrijdjes voor schoolkinderen en zo. Dat vind ik altijd leuk om te doen.”
’s Winters is natuurlijk de drukke periode bij een ijsclub.
“Jazeker, en je bent ‘ijsman’ of niet. Zodra het gaat vriezen ga ik automatisch naar die baan toe. Even kijken of er geen wakken zijn, want iedere winter is toch weer anders. Dit jaar met al die sneeuw konden we zelfs niet met de machine op het ijs. Ik ben er toen drie keer doorheen gezakt. Alle sneeuw moest met de hand ervan af gehaald worden, want als het blijft liggen hou je geen ijsbaan meer over.”
U bent 27 jaar bestuurslid geweest en u heeft altijd veel tijd aan de ijsclub besteedt.
“Meestal wel ja. Dan was ik van ’s ochtends 9 uur tot ’s avonds 11 uur meestal wel bezig.
Wat was voor u de voldoening?
“Dat is toch vooral wel het plezier van die kleine kindertjes. Daar hebben we indertijd ook de ijsbaan voor aangelegd. Er is namelijk een periode geweest dat elk jaar wel een kind verdronk op Hoogkarspel. Nu kunnen ze op de ijsbaan veilig schaatsen en hoeven ze niet op buitenijs. Vooral met sneeuw zie je daar namelijk geen zwakke plekken. Als op de ijsbaan iemand erdoorheen zakt is er nog geen man overboord.”
Theo Reus tijdens de uitreiking van de prijs voor de 'Vrijwilliger van het Jaar' van de gemeente Drechterland in 2011 | Foto: IJsclub Hoogkarspel
In 2011 werd u Vrijwilliger van het jaar van Drechterland. Afgelopen december bent u bij uw afscheid als bestuurslid benoemd tot Erelid van IJsclub Hoogkarspel en werd u tevens Lid van Verdienste van de KNSB/NH-U. Wat vindt u van al die waardering?
“Ja, dat is wel erg leuk allemaal. Iedereen was ook wel heel positief. Maar ik heb het al die jaren met veel plezier gedaan. Anders doe je het ook niet zo lang. Nu zijn er nieuwe tijden met computers en noem maar op. Maar als er weer ijs is ben ik er evengoed wel weer bij. Alleen dat vergaderen hoeft voor mij ook niet meer.”
Waarom zouden anderen ook eens vrijwilligerswerk moeten doen?
“Je moet er zoveel tijd aan besteden als je zelf wilt, maar begin er gewoon aan. Dan kom je tot de ontdekking dat het over het algemeen heel aardige mensen zijn, die dit werk doen. Er is altijd voor iedereen wel iets te doen.”
Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!