Achteraf bezien was het misschien wel een slot dat hoorde bij de wedstrijd die de mannen van de Eerste Divisie op het ijs toverden. Levendig, vol aanvallen, valpartijen en ook emoties, zoals bij Sjors Spaargaren, die aan het einde van de avond met een gezicht dat op onweer stond naar de kleedkamers beende.
Tot de voorlaatste ronde paste het allemaal binnen het kader van een normaal Nederlands kampioenschap.
Maar vanaf het moment dat het peloton op weg ging naar de bel veranderde alles. In die bocht smakten een paar rijders tegen het ijs, van wie er enkelen hard ten val kwamen. Reden voor de scheidsrechters om de wedstrijd te neutraliseren. Vijf minuten later volgde een herstart voor tien ronden en leek alles weer gewoon verder te gaan.
Maar gewoon was er helemaal niets deze avond. Dit keer ging het helemaal mis in de laatste bocht. Een ronde eerder waren daar opnieuw schaatsers gevallen en terwijl Sjaak Schipper op volle snelheid de bocht uit stormde als leider in de wedstrijd, ogenschijnlijk op weg naar een titel, werd daar opnieuw gefloten.
Schipper reageerde, vele anderen ook, maar velen reden ook door. Ruurd Dijkstra stak op de streep triomfantelijk de vingers in de lucht. Hij dacht de titel binnen te hebben.
Ook dat ging echter niet door. De furieuze Henk Angenent, ploegleider van Schipper, wees op het fluitsignaal in de bocht. Angenent kreeg daarbij links en rechts steun. De situatie in de bocht was wederom aanleiding tot een herstart, de tweede van de avond, opnieuw over tien rondjes. Zo kwam het tot een derde finale in één race.
Hoewel ook daarin nog wat mannen tegen het ijs gingen, was de derde poging uiteindelijk beslissend. En het is zeer waarschijnlijk dat de winst terecht kwam bij de man die daar over de hele avond het meeste recht op had: Sjaak Schipper. In de sprint klopte hij Mesu en Regelink, zoals het er tien minuten eerder ook al naar had uitgezien dat hij de winst zou pakken.
"Dat gevoel had ik in ieder geval wel", bekende de Noord-Hollander na afloop. "Ik zat op een uitstekende positie, kwam heel goed door de laatste bocht en kon vol doortrekken naar de streep. Maar ik hoorde het fluitje en zag gebaren van ’rustig aan’, en ging daarop in de remmen."
"Vervolgens zag ik Ruurd Dijkstra doorgaan en finishen. Dan heb je even iets van: 'Het zal toch niet?' Ik denk dat met een nieuwe herstart een goede beslissing is genomen. Als sporter wil je altijd winnen, wil je doorgaan, maar de gezondheid en de veiligheid van je collega’s mag niet uit het oog verloren worden.’’
Voor Ruurd Dijkstra en de andere mannen die dachten het NK te hebben afgesloten met een medaille waren de druiven uiteraard zuur, maar de woorden van Schipper sneden wel hout. De situatie in de bocht voor de finish bleek daadwerkelijk gevaarlijk, terwijl sommige rijders ook letsel hadden opgelopen, zoals in ieder geval een arm die uit de kom was.
Neemt niet weg dat zich zo op de ijsvloer van Thialf al met al het meest bizarre NK ooit ontrolde. Toeschouwers konden soms hun ogen niet geloven, schaatsers, ploegleiders en jury evenmin.
Van al die memorabele gebeurtenissen is straks echter niets meer terug te vinden. Dan staat in de boeken gewoon nog Sjaak Schipper vermeld als winnaar van 2011.
"En daar was het me ook om te doen", bekende de rijder uit Medemblik. "Ik wil wedstrijden winnen dit jaar en een NK is natuurlijk de allermooiste. Gelukkig heb ik in de laatste finale weer kunnen laten zien dat ik vanavond prima benen had. Stel dat het dan nog mis was gegaan, dan had ik echt gebaald. Maar dat is niet aan de orde. Ik ben dik tevreden.’’