Jac had met het begeleidingsteam een dag georganiseerd waarbij de journalisten, die ons ’s winters aan de tand voelen na een wedstrijd, zelf een testprotocol mochten uitvoeren. Zo kreeg bijvoorbeeld een ‘Wingate trappen’ heel wat meer betekenis voor hen.
Na de testdag was er een maaltijd verzorgd waar wij, de sporters, ook bij waren. En daar kreeg ik een discussie met een van de journalisten over of een gedetailleerdere trainings- en testverslaggeving in de media niet interessant zou zijn.
We werden het er over eens dat al te veel in detail treden over onze dagelijkse bezigheden voor het grote publiek waarschijnlijk niet zo interessant is. Toch heb ik het idee dat er door kranten hierover betere interviews geschreven kunnen worden. Sportjournalistiek gaat vaak toch vooral over de wedstrijd of af en toe een privéverhaal, maar zelden lees je een uitgebreid verslag van wat topsporters aan trainingen en testen doen en waarom.
Nou heb ik nog steeds niets inhoudelijks verteld en daarom begin ik met de Wingate-test. Dat is een test die we elke zes weken uitvoeren. Deze fietstest begin je vanuit stilstand, waarna het de bedoeling is om zo snel mogelijk zo hard mogelijk te trappen en een zo hoog mogelijk vermogen te leveren. Dit terwijl er veel weerstand op je pedalen staat. Je piekvermogen haal je vrij snel al, na twee tot vijf seconden, en daarna is het de bedoeling zo hard mogelijk te blijven fietsen.
De test duurt bijna altijd 30 seconden, hoewel ik hem vroeger ook wel tot anderhalve minuut heb gedaan. De grap is dat 30 seconden natuurlijk helemaal niets lijkt, maar een aantal van de journalisten denkt daar wel anders over.
De eerste paar seconden is het zaak om scherp te zijn en gewoon zo hard mogelijk te ‘vertrekken’. Na tien seconden (echt waar!) begint de verzuring al lekker zijn werk te doen en bij 15 seconden, als je het gevoel hebt dat de halve minuut bijna om moet zijn, wordt je verteld dat je er nog 15 te gaan hebt.
De laatste 10 seconden loopt het piekvermogen van direct na de start, dat meestal ergens rond de 2000 watt ligt voor mannen, terug tot tegen de 500 watt. Je hebt dan het gevoel dat je stil komt te staan. Het melkzuur heeft na deze luttele 30 seconden een erg plezierige waarde bereikt. Het komt je oren uitspuiten!
Hoe beter je getraind bent richting het seizoen, hoe beter je deze hoge melkzuur(lactaat) waarde kan verwerken. Na een rustperiode aan het begin van het zomerseizoen heb ik een uur na de test weleens de auto voor een half uur op een parkeerplaats gezet, omdat ik me nog steeds hondsberoerd voelde.
Ik heb in deze column niet veel ruimte meer, dus misschien een volgende keer meer details of een andere test, als daar interesse voor is.