Aan die razend spannende ontknoping ging een aantrekkelijke wedstrijd vooraf. Diverse groepen wisten een ronde te pakken op het peloton, waardoor uiteindelijk maar liefst 21 mannen de finale mochten rijden. Daarbij bijna alle grote namen en ook de twee klassementsleiders. Roel Boek en Jordy Harink waren de eerste twee die een poging waagden nadat de rest van het veld had gesprint om de eer. Het was echter Christian Haasjes die erop en erover ging met een alles-of-nietspoging.

“Acht ronden: nog drie kilometer”, dacht de Nederlands kampioen toen hij aan zijn onderneming begon. Hij pakte meteen een mooie voorsprong, al zag hij ook dat Crispijn Ariëns daarachter het gat controleerde en het tempo in de groep hield. Lars Woelders en Evert Hoolwerf namen het van hem over om de sprint in te luiden. Ook toen hij de bel kreeg, lag hij nog altijd voor. “Ik gaf alles en moest gewoon zo hard mogelijk naar de streep, want het peloton kan in een laatste ronde zomaar vijf seconden goed maken.”

Dat gebeurde ook. Met een uiterste krachtsinspanning kwam Ten Cate langszij. Zijn ijzer schoof net iets eerder over de meet, waardoor Haasjes genoegen moest nemen met de tweede plek. “Het was alleen twee meter te ver. Een millimeter te ver”, luidde de botte conclusie.

Christian Haasjes ziet af tijdens zijn solo
Afzien kan Haasjes als een van de besten. | Foto: Neeke Smit

Intussen wist Ten Cate nog niet zeker of hij wel gewonnen had. “Ik dacht dat ik hem net had gepakt, maar je wil niet juichen als je niet wint. Vandaar dat ik een beetje twijfelde.” Met de handen greep hij naar zijn hoofd, maar even later klonken daar dan toch de verlossende woorden. De Nederlands kampioen op de massastart pakte zijn eerste overwinning in de marathon.

“Hij valt nu best plotseling”, sprak de tevreden winnaar na de huldiging. Hoewel hij dit seizoen al meerdere podiumplaatsen behaalde en voor de vaste volger zijn zege geen verrassing mag zijn, had Ten Cate zichzelf vrijdag nog niet op de hoogste trede van het podium verwacht. “Vandaag was niet per se mijn sterkste koers ooit gereden qua gevoel en inzicht. Daarbij kwam ik ook nog met een best mazzeltje rond. Toen mijn groep hun ronde pakte werd ik uit die groep gelost. Ik kwam gelukkig nog drie achterblijvers tegen en die werden door Sjoerd (Den Hertog, red.) nog rond gebracht. Daar kon ik mooi van profiteren.”

Sparen was vervolgens het credo voor de jonge sprinter, die niet alleen zijn eerste zege pakte, maar ook de eerste van het seizoen voor zijn ploeg Reggeborgh. “Daarom zat er best wat ontlading in, omdat we in zes wedstrijden er wel dichtbij zaten, maar hem nog niet pakten. Nu lukt het wel en mogen we hier echt wel tevreden mee zijn. Het wordt nog spannend de komende dagen.”

In de klassementen kan er nog van alles gebeuren. Ten Cate nam de leiding over van Remco Stam, die in Haarlem wel mee in de kopgroep zat, maar slechts als veertiende eindigde. Het verschil tussen de twee bedraagt twee punten. Harm Visser volgt op de derde plaats met opnieuw twee punten minder. Ook daarachter zijn de verschillen klein. Het lotenpak voor de rijder met de meeste punten uit de tussensprints bleef om de schouders van good old Crispijn Ariëns. Hij heeft nu vier punten voorsprong op belofterijder Kevin van der Horst.

Bekijk hier de uitslagen.