Zowel bij de mannen als bij de vrouwen leverden de Nederlanders teamwerk volgens het boekje. In de finale zette Bianca Roosenboom zich al snel op kop. Ze hield hiermee Kamminga op een perfecte tweede plaats. Toen Kamminga aanzette voor de eindsprint liet Roosenboom achter haar landgenote een gat vallen en drukte het tempo. Alleen Jana Gegner wist nog tot bij Kamminga te komen, maar kwam er niet meer voorbij. De Duitse werd tweede. Het brons ging naar de Italiaanse Erika Zanetti.

Manon Kamminga was extra blij met het goud omdat haar eerdere onderdelen op de baan niet naar wens gingen. “De afvalkoers viel tegen, dat was te veel vechten voor een plek. Gisteren bij de 500 m maakte ik een fout bij de start. Ik knalde tegen de skate van Sabine Berg en verloor meteen vijf meter.”

De Nederlandse vrouwen moesten het opnemen tegen een Duits en een Italiaans duo. Kamminga: “Zij hadden dezelfde taktiek als wij kunnen gebruiken, maar bij ons pakte het het beste uit.” Voor het toernooi had Kamminga al gehoopt op succes op de 1000 m: “Vroeg met zijn tweeën op kop zitten, de snelheid steeds verhogen en het dan afmaken.”

Bianca Roosenboom: “Zo hebben we het ook geoefend op de training. Elkaar passeren, en als je dan een gat laat vallen kan er maar één langs. We moesten de snelheid direct hoog houden omdat we met echte sprintsters te maken hadden, die worden moe op een 1000 m.”

Het brons van Crispijn Ariëns was voor de mannen de eerste medaille in de geschiedenis op de 1000 m. Mark Horsten ging als een raket van start en sloeg meteen een gat, dat de concurrentie moest dichtrijden. Horsten: “Crispijn is van de lange adem, die wil dat er van het begin af hard gekoerst wordt. En één op de tien keer reageren ze niet en blijf je weg.”

Toen Horsten was teruggepakt kwam Crispijn Ariëns op kop en schoof de Belgische titelverdediger Bart Swings op naar een comfortabele tweede plaats. Bij het ingaan van de laatste ronde plaatste Swings zijn superieure versnelling. Hij reed onbedreigd naar zijn derde goud. “Voor mij was het wel gunstig dat ze zo hard begonnen,” zei Swings, die olympische aspiraties heeft op het ijs. “Als je dat zelf moet doen is het moeilijker.”

Crispijn Ariëns: “Ik ben blij met deze medaille. Ik voelde me goed, en Mark heeft fantastisch werk gedaan.” Er was bewondering voor de suprematie van Bart Swings: “Maar hij is niet onverslaanbaar,” gelooft Ariëns. Het zilver was voor de Fransman Elton de Souza. Horsten werd nog vijfde.

Bij de junioren-A was er noch bij de dames noch bij de heren een Nederlander in de finale met de laatste zes.

Vanavond wordt het pistetoernooi afgesloten met de 3 km aflossingskoers. Morgen is het rustdag en daarna gaat het toernooi verder op de weg.