Tas begon het seizoen in haar eigen categorie, maar had al snel in de gaten dat ze daar uitgeleerd was. Daarom rijdt ze tijdens de Europacups bij de senioren. Zaterdagavond werd ze al vierde op de puntenkoers, op de 500 meter was ze de snelste.
Normaal is de stap van de junioren naar de senioren groot. Voor de achttienjarige Tas niet. "Sowieso denk ik dat het verschil bij de mannen groter is. Wij zijn op juniorenleeftijd al wel volgroeid." Toch is het gemak waarmee ze zich manifesteert tussen de senioren wel degelijk een voorbode voor een grote toekomst.
"Ik droom er vooralsnog van om wereldkampioen bij de junioren te worden. Daarom rijd ik nu juist bij de senioren, om te oefenen in een groter en sterker peloton. Vorig jaar werd ik tweede op de wereldkampioenschappen, dan spreekt het voor zich dat ik nu voor goud ga. Maarja, het is een droom he, geen absoluut doel. Ik leg de lat wel hoog voor mezelf, dat helpt me in de trainingen, maar als ik straks niet met goud, maar met zilver thuis kom, ben ik heus ook tevreden."
Haar lange paardenstaart en lieve glimlach doen je het niet meteen vermoeden, maar ze vrat haar concurrentes in de finale op. De Duitse dames Thum en Gutermuth hadden het nakijken, evenals de Ecuadoriaanse Ingrid Factos.
Bij de junioren A dames waren de Colombiaanse Keity Caraballo, Magda Garces en Fabriana Arias oppermachtig. Al had de Duitse Josie Hofmann de snelste benen gehad, dan was ze vanwege de Zuid-Amerikaanse teamtactiek nog altijd kansloos gebleven.