Het debuutverhaal van Talsma mag inmiddels bekend zijn. Vanwege de afzegging van Beune kreeg zij een kleine twee weken terug ineens de oproep van bondscoach Rintje Ritsma om in Noorwegen in te vallen op de ploegenachtervolging. De snelheid en vorm van de 24-jarige rijdster was de keuzeheer opgevallen, waardoor hij de rappe vrouw wel een kans wilde geven. Het eindigde vlak na de start al in een deceptie. Bij het uitkomen van de bocht raakten de vrouwen elkaar en kwam Talsma ten val.
“Natuurlijk baalde ik verschrikkelijk en dat was ook wel te zien op tv”, zei Talsma na haar marathonoverwinning in Enschede, doelend op haar betraande ogen tijdens het interview met de NOS. “Toch ben ik heel blij dat ik heen ben gegaan. Het was een supervette ervaring. Een World Cup wil je gewoon een keer meemaken. Als ik me er misschien ooit weer eens tussen rijd, heb ik het al een keer meegemaakt. In dat opzicht ben ik een ervaring rijker en maakt het me ook in zeker opzicht … wijzer?”
Vlak na haar val schoot in een vlaag van bewustzijn door haar hoofd dat ze voor die valpartij de marathon had laten schieten. Voor die schaatsdiscipline heeft Talsma intussen immers ook een grote passie gekweekt. Met haar zege zaterdag in Enschede liet de sprintster zien dat ze de tranen van Hamar alweer verwerkt heeft.
“Het was ook al heel snel weer zaterdag”, zei Talsma, die woensdag tijdens de training in Thialf wel veel aanspraak had. “Iedereen vroeg natuurlijk of ik ondanks alles nog wel een beetje had genoten. Dat was wel een beetje vervelend, ook al bedoelde iedereen het natuurlijk goed. Tegen die tijd hadi ik het al lang naast me neergelegd. Als ik win, zeg ik ook altijd dat ik dat op dinsdag weer vergeten ben. Dan is dat ook zo als ik verlies.”
De rijdster van Interfarms / Galesloot ging in Enschede weer over tot de orde van de dag. Met de dagzege op zak en de valpartij vergeten bewees Talsma haar goede vorm richting het OKT en aansluitend het NK Marathon. “Ik bekijk het per toernooi. Druk maak ik me er niet om. Elke wedstrijd is belangrijk en allebei is leuk. Het eerste doel is OKT. Daar kan ik onbevangen rijden en voor mezelf gewoon het beste eruit halen. Daarna kijk ik pas naar het NK Marathon.”
Bij die laatste wedstrijd zou ze met haar snelle eindschot zomaar hoge ogen kunnen gooien, al weet zij ook dat tegen die tijd de concurrentie weer op volle sterkte zal zijn. “Ik ga ervan uit dat Marijke (Groenewoud, red) ook weer meedoet en dat de koers anders wordt dan anders. Ze is verschrikkelijk snel en het zal dan echt afhangen van het verloop van de wedstrijd. Er kan van alles gebeuren. In de sprint is ze misschien sneller, maar in de marathon zelf kan heel veel anders gaan. We gaan een mooi plan maken.”
Bekijk hier de uitslagen.
Bij de beloften eerder op de avond ging de zege en de leiding in het tussenklassement om de Daikin Marathon Cup naar Melissa Mooijman. De West-Friese schaatsster rekende in de sprint af met Lianne van Gammeren en Nyncke Dijkstra, al was het verschil klein. “Ze kwamen nog dichtbij op het laatste stuk en Lianne begon ook te juichen. Even dacht ik dat ze hem misschien wel had, maar gelukkig net niet.”
Bij afwezigheid van de zieke Amber van der Meijden, die dit seizoen al drie keer de beste was, lag de strijd om de dagzege open. “Dat wist ik pas vlak voordat we het ijs opgingen”, vertelde Mooijman, voor wie het strijdplan ongewijzigd bleef. “Aanvallen en de koers hard maken, en als het een sprint wordt gewoon een goed plekje zoeken.”
Dat was in Enschede makkelijker gezegd dan gedaan, want in de schermutselingen doken maar liefst zes vrouwen vlak na het luiden van de bel de kussens in. Thirza Koers kwam er nog het slechtste vanaf. Zij greep naar haar arm en bleef geruime tijd liggen, maar uiteindelijk kon iedereen op eigen kracht het ijs verlaten.
Mooijman had dankzij haar goede positionering de valpartij gelukkig ontweken. “Mijn ploeggenootje Sanne Oosterwijk is normaal gesproken iets sneller dan ik, maar zij was eerder al gevallen. Daarom kon ik mijn kans grijpen en het oranje pakken. Hartstikke mooi!”