De verbazing was er ook na de huldiging nog steeds bij Dieuwertje van Kalken, die in de massasprint op het ijs van De Scheg Beau Wagemaker en Kirsten Joustra achter zich liet. Die gemoedstoestand was best begrijpelijk na de bekentenis dat het de eerste grote marathon was voor Van Kalken. ’’Ik heb wel twee wedstrijden gereden in het Zesbanentoernooi, maar dat was 35 ronden. Hier heb ik voor het eerst een wedstrijd over vijftig ronden gereden.’’
Ze is, vervolgde de jonge Van Kalken, eigenlijk een langebaanschaatsster. Maar haar trainsters bij de Hoornse formatie van Solid Aqua adviseerden haar eens een marathon te proberen. Geen verkeerd advies, bleek in Deventer. ’’Het was even afwachten hoe ik het vijftig ronden zou volhouden, maar het ging goed en het was leuk.’’Helemaal vreemd was het rijden in een peloton niet voor Van Kalken, die in de zomer ook op skates actief is. ’’Ik weet dus wel wat het is om mensen om je heen te hebben, om te moeten stappen en om een plekje te zoeken.’’ Ze zag vervolgens hoe het peloton eigenlijk de hele wedstrijd bij elkaar bleef, waarna ze in de sprint de snelste was.
Daarmee sluit ze naadloos aan op de marathontraditie van Andijk, het Noord-Hollandse dorp dat al zoveel grootheden voortbracht als Mariska en Sjoerd Huisman, Irene en Simon Schouten. ’’We zijn een echt marathondorp hè. Dat zit in ons bloed. Ik ken ze ook allemaal goed, kreeg vroeger al adviezen van Sjoerd en Mariska. Ik hoop dat ik die traditie kan voortzetten.’’
De langebaan heeft ze nog niet helemaal uit haar hoofd gezet, al zijn de korte afstanden beslist niet haar favoriet. ’’De drie kilometer wil ik nog wel blijven rijden, da’s een mooie afstand.’’ Maar veel liever kijkt ze naar de marathon. ’’Het zou mooi zijn als ik voor volgend seizoen een ploeg kan vinden. Misschien heb ik daarvoor vanavond een mooi visitekaartje afgegeven.’’