Jan op ’t Hoog uit Moergestel is een gedreven schaatser en een enthousiaste vrijwilliger binnen Schaatsclub ‘De Vennen’. Zijn passie voor de sport probeert hij tijdens zijn trainingen over te brengen en dat slaagt naar tevredenheid. “Het wordt zeer gewaardeerd en ikzelf heb er ook erg veel plezier in.”
Jan op ’t Hoog is zelf ook nog altijd fanatiek in training, want hij aast op het clubrecord 10km. “De meeste clubrecords wisselen van naam, alleen het record van de 10km staat volgens mij al sinds 1997. Afgelopen seizoen zat ik er 23 seconden boven. Dat is een mooie prooi voor mij en daar ben ik mij de hele zomer al op aan het voorbereiden. In februari moet het gebeuren.”
Wanneer bent u begonnen met vrijwilligerswerk? En waarom?
“Ik ben in 1995 lid geworden van Schaatsclub ‘De Vennen’ en eerst heb ik zelf wat les gevolgd. Daarna ben ik les gaan geven. Mijn kinderen schaatsten namelijk ook en ik had al vrij snel het idee dat ik beter die lessen zou kunnen ondersteunen, dan dat ik vanaf de kant zou toekijken. Ik ben toen assistent-trainer geworden en ik heb ook gelijk de JSL (Jeugd Schaats Leider) cursus gevolgd. Na 3-4 jaar ben ik doorgestroomd naar de grote baan en vanaf toen ben ik trainingen gaan verzorgen bij de wedstrijdgroep. En ik gaf ook les aan volwassenen, eerst de minder gevorderden en later de gevorderden. Zo ben ik steeds doorgegroeid.”
Heeft u naast het training geven nog meer vrijwilligerswerk gedaan?
“Ik heb altijd trainingskampen of andere activiteiten binnen onze vereniging ondersteund. Ik zeg ook altijd: ‘Als ik me niet aangemeld heb, hoef je niet te denken dat je geen beroep op me kunt doen. Als je iemand tekort komt, bel je me maar’. Verder slijp ik schaatsen voor de hele vereniging. Ik moet niks, maar ik doe dat uit goede wil. Zelfs nu in de zomer heb ik laatst weer 4 paar binnengekregen. Ik doe het vrijwillig voor alle schaatsers. Ik ben een beetje workaholic.”
“Afgelopen winter heb ik de opleiding Basis Jury gedaan. Op die manier ben ik ook een stukje meer bereikbaar voor marathonschaatsen. Wanneer er een landelijke marathon in Tilburg is, zit ik in de baancommissie. Afgelopen seizoen hadden we de eerste en voor komend jaar heb ik dat ook weer toegezegd.”
Waar komt die instelling vandaan?
“Vroeger gold bij ons in het gezin altijd ‘als je iemand kunt helpen, moet je het altijd doen. En dat hoeft niet altijd iets te kosten’. Zo krijgen trainers van de schaatsclub bijvoorbeeld een parkeerkaart en een gratis verenigingspas én je kunt daarnaast ook nog je kilometers declareren. Maar ik heb een mailtje naar de penningmeester gestuurd dat ik daar van afzie. Ik vind de voordelen van die parkeerkaart en verenigingspas al meer dan genoeg.”
Wat is voor u de voldoening van vrijwilligerswerk?
“Het duimpje omhoog en de glimlach op het gezicht van de mensen geldt voor mij als voldoening. En wanneer gezegd wordt: ‘elke week leer ik iets van jou’. Het is gebleken tijdens de laatste clubkampioenschappen dat degenen die ik training geef in de gevorderde groep mijn eigen concurrenten worden. Ik blijf ze nog net voor, maar het scheelt tienden van een seconde.”
Jan op 't Hoog in actie op het ijs | Foto: Mariny van Esch
U bent op de schaats vooral een man van de lange afstanden.
“Ja, in de wintermaanden doe ik vooral langebaanwedstrijden om snelheid op te doen. Ik schaats ook marathons bij de Masters in de regio Zuid competitie. Zo doe ik mijn basis- en duurconditie op om lange afstanden te rijden. Daarnaast loop en fiets ik veel in de zomer. Ik hoop ooit nog eens de Elfstedentocht te rijden, dat is tot op heden nog niet gelukt. Wel heb ik verschillende keren de Alternatieve Elfstedentocht gereden. In januari gaan we daar ook weer naar toe en dan schrijf ik me weer in voor twee keer een 200km in één week.”
Aan het eind van seizoen 2010-2011 werd u verkozen tot Vrijwilliger van het Jaar van ‘De Vennen’. Hoe vond u dat?
“Dat is toch een leuke prijs. Meestal zijn er drie genomineerden en de aanwezige vrijwilligers mogen vervolgens kiezen wie het wordt. Als je dan gekozen wordt tot Vrijwilliger van het Jaar is dat toch een voldoeningsprijs.”
Afgelopen seizoen mocht u zelf vrijwilligers nomineren.
“Ik heb aangegeven dat ik alleen kan beoordelen op wat ík zie. Ik heb weinig zicht op mensen achter de schermen, want ik ben zelf vaak op de baan aanwezig. Degene die ik nomineerde, en ik heb daar ook in mijn speech een beetje op aangestuurd - mocht eigenlijk niet - , is al jarenlang trainer van de wedstrijdgroep en hij rijdt hiervoor behoorlijk wat kilometers. Ad van de Ven is een goede vriend van mij en ik vond dat hij het verdiende om een keer Vrijwilliger van het Jaar te worden. Hij doet er ook al ruim 10 jaar alles voor om schaatsers beter te maken en om mensen het naar hun zin te laten hebben.”
Hoelang denkt u nog vrijwilligerswerk te blijven doen?
“Ik wil er nog jaren mee doorgaan. Stoppen komt in mijn draaiboek niet voor. Daarvoor vind ik het veel te leuk.”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!