“Dit ging perfect volgens plan,” zei winnaar Kay tevreden. “Als eerste en tweede het laatste rechte stuk op. Het was een gok om op de sprint te wachten, maar het betaalde zich uit.”
Het werd een fotofinish: op de transponder kwam broer Rick een fractie eerder over de streep, maar op de doorslaggevende finishfoto was het Kay.
Rick: “Bij de junioren hebben we dit vaker gedaan, maar dat is een kleiner pelotonnetje. Het is mooi dat het nu bij de beloften ook lukt.”
De broers zetten jarenlang hun stempel op de wedstrijden bij de junioren en zijn nu eerstejaars senior. Kay: “Dat betekent meer wegwedstrijden. Bij de junioren reden we vooral op de baan. We schaatsen ook B-marathons om die wedstrijdhardheid te krijgen. Ik ben heel blij dat ik na twee mindere jaren bij de A-junioren weer terug ben op niveau.”
Rick: “We pakken de wedstrijden tactisch aan door bij elkaar in de buurt te blijven en te communiceren. Je weet wat je aan elkaar hebt. In de sprint proberen we de plekken één en twee veilig te stellen en daarna is het ieder voor zich.”
“Toen ze naast elkaar op de streep af gingen lukte het niet meer om er langs te komen,” erkende nummer drie Sjors van der Meer. Als lid van de organiserende Schaatsclub Gouda had hij het voordeel dat hij het moeilijke parcours met een paar scherpe linkse en rechtse bochten goed kende: “Ik train hier een paar keer per week.”