En opeens was ze daar, vanuit het niets. In een sprint klopte ze medevluchter Mireille Reitsma. De derde plek was voor Wieteke Cramer.
Een schuchtere lach sierde het gezicht van Yvonne Spigt. De West-Friese bleef bescheiden als altijd, maar haar twinkelende ogen vertelden het hele verhaal. Nee, weinig mensen zullen rekening met haar hebben gehouden, wist ze. En zij zelf eigenlijk ook niet.
Zelfs niet toen ze twee ronden voor het einde wegreed met Mireille Reitsma. De voorsprong van de twee groeide zienderogen, tot het punt waarop duidelijk was dat de winnaar van deze uitgestelde werdstrijd van de KPN Marathon Cup uit dat duo moest komen.
''Maar zelfs toen hield ik geen moment rekening met een overwinning’’, stelde Spigt, die voor het laatst zegevierde op de Weissensee, toen ze geheel verrassend het Open Nederlands kampioenschap won.
''Ik had al ontzettend veel moeite om aan te haken bij Reitsma. Die heeft ook het meeste kopwerk gedaan, daar ben ik heel eerlijk in. Ik heb steeds geknokt om bij te blijven, en op het einde ben ik toch de sprint aangegaan met alles wat ik nog in me had.’’
Of dat voldoende was, bleef lang onzeker. Want het verschil op de streep tussen Reitsma en Spigt was nauwelijks waarneembaar. ''Ik weet het niet’’, sprak Reitsma twijfelend. ''Het was heel close. Zou mooi zijn als ik het was, want dan hebben we dubbel feest’’, vond de Emmeloordse, die deze dag ook de tweede verjaardag van haar dochtertje Zhyra vierde.
Ook Spigt tastte lang in het duister, maar uiteindelijk bracht de finishfoto uitsluitsel in het voordeel van de Viks-rijdster.
Voor Spigt was dat een aangename verrassing. Met deze zege kon ze bijna het dramatische verloop van het seizoen tot nu toe vergeten. Want het zat de kleine Wervershoofse niet echt mee. ''Ik heb last gehad van astma, kon eigenlijk nooit lekker rijden. Dan is het nog zoeken naar de juiste vorm en moet het nog een beetje meezitten. Dat was vandaag het geval.’’
Dat de vrouwenwedstrijd niet in een massasprint eindigde, was niet echt verrassend te noemen. Want al vroeg ontbrandde de strijd op Flevonice, waar een kopgroep met Mariska Huisman, Erna Last-Kijk in de Vegte en Andrea Sikkema aanvankelijk het beeld bepaalde. Maar dat trio werd weer teruggehaald, waarna met name de vrouwen van MK Basics vluchtpogingen waagden. Zonder succes, tot het moment dat Reitsma wegsprong en Spigt mee kreeg.
Achter dat tweetal zorgden ploeggenoten voor de rugdekking. Sandra ’t Hart, Wieteke Cramer en Erna Last controleerden namens MK Basics, Huisman deed dat namens Viks.
''Zo konden we uitlopen naar meer dan een halve minuut voorsprong, en dan weet je dat het gedaan is’’, stelde Spigt, die meteen weer vertrouwen tankte voor de komende weken. ''Natuurijs in Oostenrijk en Zweden, dat zijn mijn wedstrijden. Ik hoop dat ik daar deze lijn kan doortrekken.’’