In de memorie vraagt de rijdster van Beteropenhaardhout.nl niet alleen om herstel van de in haar ogen onterechte declassering, maar vooral ook om aandacht voor enkele onduidelijke en/of onrechtvaardige bepalingen in de reglementen van de KNSB.

Lisanne Soemanta blijft bij haar standpunt dat haar declassering volstrekt onterecht was, dat de jury onvoldoende onderzoek heeft gedaan naar de declassering en vervolgens ook onterecht heeft geweigerd de protesten in ontvangst te nemen en te behandelen. Voor het geval de protesten wel terecht zouden zijn geweigerd en er inderdaad geen protest mogelijk zou zijn geweest tegen declassering, vecht Soemanta tevens de (uitleg van) deze bepaling aan.

’’Het is in het belang van alle rijders en de marathonschaatssport in het algemeen dat de jury zich altijd maximaal inspant om de juiste beslissingen te nemen’’, vindt Soemanta. ’’Ook zou er tegen een jurybeslissing – voor zover in redelijkheid mogelijk – altijd protest aangetekend moeten kunnen worden.’’

Omdat de reglementen tegenstrijdig zijn, althans niet (voldoende) duidelijk aangeven welke commissie bevoegd is om het beroep te behandelen, is het beroep zowel bij de tuchtcommissie als ook bij de geschillencommissie van de KNSB ingesteld. Soemanta vraagt in de memorie van eis ook op dit punt (meer) duidelijkheid te verschaffen.

Arie Koops, directeur sport van de KNSB, heeft begrip voor de stappen die Soemanta en haar ploeg zetten. “Het is heel goed dat er nu uitgezocht wordt wat je eraan kan doen. Daar zijn die commissies voor. Het is een vervelende situatie voor de rijdster en ook voor de KNSB. Het is daarom goed dat er een onafhankelijke partij naar kijkt.”

Ook Koops weet niet precies bij welke commissie het bezwaar van Soemanta precies thuishoort. “Het is lastig. Ik weet niet precies wat de eis is, maar zaken omtrent de uitslag horen thuis bij de tuchtcommissie, maar zodra er sprake is van een geschil hoort dat bij de geschillencommissie. Het is nu afwachten welke commissie het ontvankelijk verklaard.”