Bij het Essent ISU EK Allround was Silovs na de 1500 meter van de baan in Hamar naar zijn hotel gegaan. Hij was zijn identiteitskaart verloren en ging daar naar op zoek. "In het hotel hoorde ik dat ik voor de dopingcontrole was uitgekozen", vertelt hij.
Daarmee was de Let in overtreding, want het is sporters niet toegestaan om voor de dopingcontrole de ijsbaan te verlaten. Snel spoedde Silovs zich terug, en liet zich controleren. De testuitslagen waren negatief: niets aan de hand, maar vlak voor de Winterspelen kreeg Silovs wel een brief van de ISU waarin zijn overtreding van de regels aan de kaak werd gesteld.
Meteen beantwoordde Silovs die brief met de uitleg. Hij vertelde hoe hij zijn identiteitskaart was verloren en vergeten was te checken of hij op de lijst stond voor de dopingcontrole. De ISU accepteerde zijn uitleg, maar wilde hem wel een reprimande geven en diskwalificeren voor de 1500 meter.
Daar kwam Silovs tegen in het geweer omdat diskwalificatie op één afstand ook diskwalificatie van het complete allroundtoernooi zou hebben betekend. Als dat was gebeurd dan had hij het WK niet mogen rijden. Op de maandag voor het Essent ISU WK hoorde Silovs dat zijn verzoek was ingewilligd. Een reprimande kreeg hij wel, maar diskwalificatie bleef uit.
"Het heeft me veel energie gekost en stress opgeleverd", geeft Silovs toe. "Het was wéér iets dat ik voor mijn kiezen kreeg dit seizoen. Het was een zware winter", zucht hij. "Ik ben compleet leeg."
Alles zat dit jaar tegen voor de man die in 2010 als eerste sporter ooit shorttrack en langebaan combineerde op de Spelen. Hij was in de zomer naar Nederland gekomen om, net als hij in 2007 en 2011 had gedaan, mee te trainen met de shorttrackselectie van Jeroen Otter en zich zo klaar te stomen voor het langebaanseizoen.
Hij liep meteen tegen problemen aan. "Ik mocht niet trainen op het topsportuur in Thialf omdat ik niet was aangesloten bij een officieel team. Vroeger was dat geen probleem en ik had verwacht dat ik nu wel had kunnen rijden. Ik ben tenslotte geen vreemde hier, maar ik moest trainen op momenten dat er geen toprijders op het ijs stonden."
Bovendien kwam Silovs toen de World Cups begonnen alleen te staan. "Dat is het nadeel van mijn status als enige topschaatser van Letland. Ik kan niet alle touwtjes in handen hebben. Ik ben altijd onderweg en alleen", stelt hij. "Ik ben sporter, teammanager, reisagent en penningmeester ineen."
Die manier van topsport bedrijven heeft een zware wissel op hem getrokken. "Het was een lange strijd, dit seizoen. De vreugde ging verloren. Er was geen enkele race waarin ik trots was op mezelf."
De ervaring van dit jaar doet Silovs nadenken over zijn toekomst in de sport. "Op deze manier werkt het niet. Ik heb een andere aanpak nodig. Ik heb een ploeg nodig, ploeggenoten en een goede begeleiding."
"Maar eerst ben ik toe aan vakantie", besluit Silovs.