Voor de duidelijkheid: bij de shorttracksport staan er scheidrechters op het ijs. Een scheidsrechter is iemand die tijdens een sportwedstrijd oplet of er volgens de spelregels wordt gespeeld. Een jury daarentegen is een groep mensen die een oordeel geeft over een prestatie, denk dan aan turnen of kunstschaatsen.
Scheidsrechters zijn noodzakelijk om de wedstrijd in goede banen te leiden, net zoals bij praktisch alle andere sporten het geval is. Sinds jaar en dag wordt er bij de shorttrackwedstrijden gebruik gemaakt van videosystemen waarbij de scheidsrechters de beelden van de inhaalacties terug kunnen zien. De ISU is wat dat betreft vooruitstrevender dan de voetbalbazen.
Shorttrack staat natuurlijk bekend om zijn spectaculaire inhaalacties, waarbij binnendoor en buitenom gepasseerd wordt, vaak met de hand aan het ijs in de bochten. Soms wordt de tegenstander daarbij gehinderd, of klopt de timing niet. De scheidsrechters zullen dan ingrijpen en de persoon die verkeerd inhaalde een penalty geven (voorheen diskwalificatie), zoals dat sinds dit seizoen heet.
Het voorval van de Australiër Bradbury is te vergelijken met de onfortuinlijke wielrenner die zijn handen te vroeg omhoog steekt waardoor de nummer twee wint. Steven Bradbury is het voorbeeld van twee vechten er om een been en de derde gaat ermee heen, ofwel de uitzondering die de regel bevestigt.
Toch kan Bradbury niet als eendagsvlieg worden beschouwd. Zo won hij al eerder een bronzen medaille met het Australische team op de aflossing tijdens de Olympische Spelen in Lillehammer van 1994 en hield hij met zijn team in 1998 de sterke Nederlandse mannen relayploeg af van Olympische deelname in Nagano.
Geluk in de sport dwing je af. In het shorttrack door juist te trainen, hoge kwaliteit te leveren en een goede tactiek te bepalen. Het feit dat de legendarische Italiaanse shorttracker Fabio Carta van 1997 tot en met 2000 en van 2002 tot en met 2005 opeenvolgende Europese titels behaalde laat dit zien.
Hierna gaf hij het stokje door aan zijn team en landgenoot Nicola Rodigari die vijf Europese titels veroverde. Ook bij de vrouwen zijn er heersers geweest, zoals de Italiaanse Marinella Canclini en de Bulgaarse Evgenja Radanova met zeven Europese titels en een zilveren medaille op 500 meter tijdens de Winterspelen van 2002. Vielen zij dan zo goed in de smaak bij de jury? Naar mijn idee waren ze beter dan de rest.