Choi Minjeong kijkt zaterdagmiddag bijna scheel van jaloezie, wanneer Suzanne Schulting links van haar plaatsneemt op het ijs van de Halyk Arena in Almaty, en strooiend met handkussen naar de camera de eerste hoofdprijs van dit weekend om haar nek hangt. De Friezin heeft haar vijfde goud in de World Cup 2022-’23 te pakken, terwijl de shorttrackkoningin van Azië nog altijd wacht op de eerste (individuele) topnotering. Aan A-finales die ze al heeft kunnen bereiken deze winter geen gebrek (zeven), maar de finishing touch blijft vooralsnog achterwege. Dat moet de vrouw met helmnummer 1, ten teken dat ze de wereldranglijst aanvoert, best pijn doen.

Foto: ISU

Des te interessanter wordt de strijd op de 500 meter waarvan de eindstrijd voor zondag staat gepland, en die normaal gesproken opnieuw de twee toppers bij elkaar zal brengen. Schulting mag nog wat last ondervinden van een herfstverkoudheid, zodra ze aan de horizon schitteringen waarneemt, slaagt ze er meestal wel in lichamelijke klachten diep weg te stoppen. Winnen is immers veruit het beste medicijn.

"Maar ik ben de voorbije dagen echt half ziek geweest. Vandaar dat ik vrijdag geen aflossingen heb gereden. Ik ben nog niet fit en op de weg terug van flinke keelklachten en lichte verhoging. Daardoor had ik vrijdag en vandaag andere benen dan in Montréal (waar ze oppermachtig is geweest op de 1500 meter, red.). Dat maakt het noodzakelijk dat je tactisch gezien andere keuzes moet maken", aldus Schulting.

De zege op de schaatsmijl mag er zijn. Onder leiding van bondscoach Niels Kerstholt wordt er door de nationale selectie geconcentreerd gewerkt aan het verbeteren van de race skills. De oud-shorttracker gebruikt de term veelvuldig om te benadrukken hoe belangrijk hij het vindt dat alle rijders zich steeds beter bewapenen om in aanvallend en defensief opzicht zo weinig mogelijk steken te laten vallen.

Foto: ISU