In de slotrit reden Nederland en Canada vanaf de start onder de tot dan toe snelste tijd van Noorwegen (2.58,22). Ireen Wüst, Antoinette de Jong en debutante Irene Schouten lagen halverwege de race op koers voor een gouden medaille, maar in de laatste twee ronden kantelde het voordeel in de richting van Ivanie Blondin, Isabelle Weidemann en Valerie Maltais. Met een tijd van 2.54,64 dook Canada ruim een seconde onder het baanrecord (2.55,77) dat de Japanse vrouwen in november 2017 neerzetten. Ook Nederland was sneller dan dat oude record (2.55,58).
Het podium was daarmee hetzelfde als vorig weekend en er werd sneller gereden, maar het verschil tussen goud en zilver was wel groter (0,32 om 0,94). "Bijna een seconde erachter is zuur en jammer, maar we kunnen nog beter. Dat gat is zeker te overbruggen", aldus De Jong, die dit seizoen voor het eerst de team pursuit reed. Een week geleden stond Wüst met Carlijn Achtereekte en Melissa Wijfje aan de start. De Jong merkte dat ze nog wat moeite had met de hoge snelheden in de binnenbochten. "Voor een eerste keer in deze samenstelling ging het best goed. Er is nog genoeg om aan te werken in de komende anderhalve week. Maar we hebben een goede basis neergezet."
Voor Schouten ging een langgekoesterde wens in vervulling met haar debuut op de ploegenachtervolging, die dus werd opgeluisterd met een zilveren medaille. "Ik had liever goud gehad", lacht ze met een bosje bloemen in haar handen. "Voor mijn gevoel ging er niet veel fout en toch wint Canada met een seconde voorsprong. Wij kwamen over de finish, ik zag die tijden op het bord staan en dacht: hoe dan? Ik merkte wel dat we wat snelheid verloren, maar ik dacht dat hebben die Canadezen misschien ook wel. Waarschijnlijk hebben zij heel vlak gereden."
Bij het uitkomen van de laatste bocht gooide Schouten er een pittig sprintje uit richting de streep. "Ik had nog wat energie over", verklaart ze. "Na afloop heb ik ook gezegd: hoe kunnen we dat beter indelen en hoe komt iedereen het beste tot haar recht? Zodat we met z'n drieën kapot over de finish gaan. Als ik de volgende keer ten minste mag rijden", lacht Schouten. Is dit de sterkte opstelling voor de WK Afstanden? "Je hoeft niet de sterkste opstelling te hebben, maar de beste", klinkt het diplomatiek. "Andere landen hebben individueel gezien niet altijd het sterkste team, maar samen werkt het heel goed. Dat moet er bij ons ook gebeuren. Ik heb deze week een paar keer met Ireen ingereden en een steigerung gedaan, maar we hebben niet met z'n drieën getraind. Vlak voor de start reden we voor het eerst samen."
Klik hier voor de volledige uitslagen.