Ze veroverde vorig jaar in Vancouver Olympisch goud op de 3000 en 5000 meter. Ze pakte nog eens een bronzen plak op de anderhalve kilometer en naast haar drie Europese- (2007, 2010 en 2011) en twee Wereldtitels van 2009 en 2010, heeft Sabliková voor zichzelf een nieuw doel gesteld: als wielrenster een medaille halen tijdens de OS van 2012 in Londen.
Het gaat haar nog lukken ook. En waarom? Sabliková is een beest, een machine. Ze kent geen remmen. Ze bestaat uit legale doping, die ze door al haar inspanningen en liefde voor de sport zelf heeft aangemaakt. Sabliková werd in 2010 al Tsjechisch kampioene tijdrijden. Ze kan gaan schaatsen of wielrennen, ze is voor de start al de kampioen. Het enige wat ze nodig heeft om daadwerkelijk tot koningin gekroond te worden is een sterke tegenstandster en een handrem, om haar enthousiasme zo nu en dan niet te laten overkoken.
Een simpel voorbeeld geeft al aan hoeveel ze ervoor over had om een topsportster te worden. Tsjechië is nou niet bepaald een schaatsland te noemen. Het land beschikt niet over een 400 meter baan en daarom week ze uit naar schaatsbanen in Duitsland. Op het bevroren water van Inzell, Erfurt en Berlijn knokte ze zich naar de top.
In de Duitse hoofdstad trainde ze vaak met Claudia Pechstein. Sabliková was daarom ook blij dat de schorsing van de Duitse voormalig Olympisch kampioene erop zat. “Claudia is mijn rolmodel”, zei ze over de schaatsster die door veel collega’s wordt gehaat. “Ik ben blij dat ze na twee jaar er weer is.”
En dat is ook weer het volgende zetje in haar rug. De haat van de buitenwereld naar Pechstein, maakt Sabliková alleen maar sterker. Ze vindt die afschuw onterecht. Pechstein zal geen grote wedstrijden meer gaan winnen, maar Sabliková is voor haar een grootse vervanger. Bij de volgende titel zit Pechstein op de tribune en na afloop vliegen ze elkaar in de armen, voor de camera.
Nu het schaatsseizoen tegen het einde loopt, zal zij niet vergeten worden. Ze ruilt de schaatsen in voor de fiets, om alles te geven om volgend jaar in Londen aanwezig te zijn.
Het is overigens niet uniek als Sabliková deelneemt aan zowel de winter als de zomerspelen. De Oost-Duitse Christa Rothenburger stond in Calgary 1988 op het erepodium van de 1000 meter (goud) en 500 meter (zilver) en voegde er in Seoul zilver als baansprintster aan toe. Stayer Herbert Dijkstra deed dat jaar als eerste Nederlander beide Spelen aan. In Zuid-Korea was hij reserve van de tijdritploeg. De Amerikaanse Chris Witty was in Sydney (2000) en Salt Lake City (2002) actief te bewonderen.
Toch kan Sabliková wel voor een unicum gaan. Ze is in staat om op beide Spelen een gouden plak te bemachtigen. En hoe trots we ook op onze Nederlanders zijn, voorlopig is zij de vrouw om wie het gaat. In topvorm is Sabliková niet te stoppen, ook niet door een van onze fanatieke kaaskoppen.
Vanaf het volgende seizoen zullen we de komende vier, vijf jaar genoegen moeten nemen met twee alleenheersers bij het schaatsen. Ik voel het. Sven Kramer komt ijzersterk terug en wint tot zijn dertigste alles wat er te winnen valt. Bij de vrouwen is dat voorlopig Sabliková, die zomers ook nog eventjes fluitend op rubberen banden haar prijzenkast netjes bij gaat vullen.