Mulder kreeg ook de vraag voorgelegd of hij het slechten van de 34-grens voor mogelijk houdt op de snelle Noord-Amerikaanse banen. "Da's een hele beste barrière", oordeelde hij. "Ik heb zelf 34,2 gereden en ik hoop eerst daar in de buurt te komen."
Toch gaf hij toe dat ook zijn gedachten wel eens naar een wereldrecord dwalen. "Als je er in de buurt kan komen, dan wordt er van gedroomd. Maar dan moet je een magistrale race rijden."
In Enschede liet hij in ieder geval zien over een goede vorm te beschikken. Daar waar voor zijn tweelingbroer de 500 meter bij de KNSB Cup een bittere pil was, was het voor hem het tegenovergestelde. Hij won de afstand met een hele sterke tijd van 34,89 en plaatste zich overtuigend voor de World Cups. "Dit was wel super, ja."
Met verbazing had Mulder het slagveld op de kortste afstand aanschouwd. De winnaars van olympisch goud en zilver van Sotsji, Michel Mulder en Jan Smeekens, vielen buiten de boot. "Het ging alle kanten op."
Zelf was hij voor zijn laatste race al zeker van zijn plekje in de wereldbekerploeg, maar toch ging hij er vol voor. "Ik was niet bezig met de World Cup-plekken, maar met deze jongen naast me", wees hij op Kai Verbij die uiteindelijk tweede werd. "En winnen is uiteindelijk altijd het lekkerste."
De vraag blijft nu hoe zijn vorm zich verhoudt tot de internationale concurrentie, met name ten opzichte van Pavel Kulizhnikov. Die reed in Kolomna al 34,7. "Het is heel moeilijk voorspellen wat dat betekent, maar toch kijk je ernaar in het voorseizoen. Maar over twee weken is pas echt de eerste krachtmeting en dat wordt een hele mooie."
Mulder was buitengewoon te spreken over IJsbaan Twente, het decor voor de selectiewedstrijden van dit weekend. "Ik voelde op het ijs de goede omstandigheden. Ik vind het ook een mooie ijsbaan. Het is prima om hier de selecties te houden. Het is een prima baan, en snel, zo blijkt."