Puur schaatsliefhebberij
De vrijwilliger van deze week is Willem Hooghiemstra.
Vorige week zaterdag nam de baancommissie Thialf afscheid van Willem Hooghiemstra. De trimmer van ijsclub de Kluners uit Drachten sluit daarmee een periode van maar liefst 27 jaar als vrijwilliger in de schaatswereld af. "Destijds, in 1984, werd ik door een van mijn clubgenoten gevraagd of ik in het bestuur van de Kluners wilde, en daarop heb ik ja gezegd."
"Vijf jaar later kwam ik ook in de baancommissie, waarin ik vijf verenigingen vertegenwoordigde, waaronder mijn eigen club. Taken waren het maken van trainingskaarten voor het meedoen aan wedstrijden, maandelijkse vergaderingen, en op zaterdagochtend in Thialf de trainingsuren veranderen."
Maar dat ging ruim twintig jaar geleden natuurlijk nog niet op de computer?
“Klopt, vijf keer per zomer ging ik naar de penningmeester in Emmeloord om onder andere de trainingsuren vast te leggen en de kaartjes voor de trainingen te maken – met de hand. Dat gold ook voor de wedstrijdkaarten in de winter. Mensen leverden dan een soort ‘loonzakje’ in met het inschrijfgeld voor de wedstrijd, en op de buitenkant van het zakje stonden dan de afstanden die men wilde rijden. Ook dat geld moest allemaal met de hand geteld worden. Tegenwoordig gaat dat allemaal digitaal.”
Hoe kon u zich jaar na jaar motiveren om in uw vrije tijd zulke taken uit te voeren?
“Dat is puur schaatsliefhebberij. Ik hou van schaatsen en daar wilde ik dan ook wel wat voor doen. Ik schaats natuurlijk zelf, nog steeds. Zo komt van het ene het andere, daar glij je in, terwijl ik een beroepsachtergrond in de automaterialen heb. Maar door mijn vrijwilligerswerk heb ik ook veel leuke en goede contacten in mijn omgeving.”
En dat clubbestuur- en baancommissiewerk was niet het enige wat u al die jaren hebt gedaan…
“In het clubbestuur ben ik actief geweest van 1984 tot en met 1997, in de baancommissie van 1989 tot nu. Ik heb ook een jurycursus gedaan en dus ook een tijdje in de jury gezeten bij wedstrijden. Maar op een gegeven moment moet je toch een keer een grens trekken. Wat het jurywerk betreft heb ik op den duur gezegd: dit kan ik er echt niet meer bij hebben. Overigens hoorden bij het werk voor de baancommissie ook leuke extra taken, zoals het uitzoeken en bestellen van bekers en medailles.”
Die ijsbaan zult u ook wel een keer genoeg gezien hebben
“Nee hoor, tot 2009 ging ik elke dinsdagmiddag van 15 tot 19 uur met meer baancommissieleden de wedstrijdkaarten op afstand uit zoeken. Maar ik ging ook altijd met plezier naar de baan, hoor.”
U kunt dus geen mindere kanten van al dat werk opnoemen?
“Nee, je probeert je werk zo goed mogelijk te doen je wordt natuurlijk nooit door iedere club gewaardeerd. Ik heb nooit met tegenzin mijn taken verricht, denk dat ik misschien drie of vier keer een vergadering heb gemist, tussen ’84 en nu. Dat ik het met zoveel plezier deed ligt natuurlijk ook aan de goede mensen die ik altijd om me heen heb gehad, dat is toch prachtig?”
Kunt u dan wel iets opnoemen wat u bijzonder positief in herinnering heeft?
“Wat ik altijd wel heel erg leuk heb gevonden zijn de jaarlijkse uitjes met de hele baancommissie. Bijvoorbeeld een dagje fietsen met zijn allen, even ‘eruit vliegen’. En ik merk nu ook weer dat mijn werk erg gewaardeerd wordt, met het mooie afscheid van vorige week, waar ik een digitale camera heb gekregen van de baancommissie, flessen wijn van Thialf en een vrijwilligerstrofee van de KNSB. Nu ga ik er even uit, maar eens zien, over een poosje…”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!