Nuchter als ze is, was de uitzinnige vreugde niet van Jet Fransens gezicht af te lezen kort nadat ze haar eerste NK-goud veroverd had bij de senioren. De 20-jarige Noord-Hollandse was blij, zeker. “Een Nederlandse titel wilde ik heel graag. Hier skeeler je voor.”
Met hulp van haar ploeggenoten Lianne van Loon en Fleur Veen werd de concurrentie onderweg afgestopt en kon Fransen vaak als eerste de finishlijn passeren. “Lianne had aangegeven dat ze Fleur en mij wilde helpen. In de koers zouden we kijken wie van ons tweeën er het best voor zou staan. Omdat ik aan het begin meer punten had behaald, reden ze voor mij.”
Iedereen op en om de baan gunde het Fransen, nadat ze op donderdag door een vergissing te vroeg uit de afvalkoers was gehaald. “Gelukkig ben ik redelijk kalm in mijn woede. Ik had wel heel boos kunnen worden op de jury, maar de fout kon niet meer teruggedraaid worden. Lianne leek wel bozer dan ik. Dat zegt ook veel over hoe hecht wij zijn als team.”
Sinds dit jaar is Fransen lid van DOUBLEff. Ze heeft ze veel aan de ervaring van Veen en Van Loon. “We zijn veel samen op pad geweest voor de wedstrijden. Het voelt dan net alsof ik met Sofia (goede vriendin Sofia Schilder, red.) weg ben. Ik kan overal over lullen en ze zijn altijd bereid te helpen. Ik vind het fijn dat ze zo relaxt zijn, net als ik. Bovendien kan ik veel van ze leren en mijn rondjes op snelheid rijden achter Lianne.”
Zowel nationaal als internationaal merkt ze dat ze stappen heeft gezet. “Vorig jaar was ik eerstejaars seniore en vond ik het heftig om in de pelotons tijdens de Europacup te rijden. Nu heb ik iets meer ervaring en koers ik makkelijker. Ook helpt het dat ik met teamgenoten rijd. Ik word niet meer zo snel weggeduwd. Ik leer steeds beter koersen.”
Ruben Ligtenberg bewaart ook betere herinneringen aan de vrijdag van het Daikin NK Baan dan aan de donderdag. Tijdens de afvalkoers werd hij aangetikt, waarna hij met zijn knieën op het Vesmaco van zijn thuisbaan belandde en enkele rijders meenam in zijn val. Ligtenberg en Christian Haasjes kwamen er relatief goed vanaf met enkele schaafwonden. De schade bij Luc ter Haar was veel groter: een gebroken elleboog en sleutelbeen.
Door de oppervlakkige wonden aan zijn knieën beleefde Ligtenberg een slechte nacht. Hij stond wiebelig aan de start van de puntenkoers en leek de scherpte voor een topprestatie te missen. De marathonschaatser worstelde de eerste rondjes, maar vond aan het eind de energie voor een ontsnapping. Ronde na ronde sprokkelde hij de punten bijeen. Was dat voldoende voor de winst? Hij moest enkele minuten wachten voordat het feest los kon barsten op zijn baan. “Ik had na de valpartij van gisteren niet verwacht te winnen. Deze zege kwam uit mijn tenen. Heel mooi dat ik op mijn baan iets terug kan geven aan mijn familie en de liefhebbers uit Rijssen.”
Zo wint de Nederlands kampioen op de marathon ook een nationale titel op een baanonderdeel. Topprestaties in de zomer, maar ze bieden geen garanties voor de winter. Na het opheffen van Sprog heeft de 22-jarige nog geen ploeg gevonden. “Hoe de toekomst eruit gaat zien is onbekend. Neemt niet weg dat het skeelerseizoen tot nu toe heel goed gaat. Leider in de Marathon Inline Cup, drager van het rood-wit-blauw op de marathon en nu mijn eerste baantitel.”
Een mooi rijtje prestaties voor een man die vooral op zichzelf aangewezen is. “De meeste trainingen werk ik alleen af. Een keer in de week kan ik aansluiten bij Royal A-ware. Die uren zijn vooral gericht op de winter. Dan heb ik het zwaarder dan tijdens de wedstrijden, dat valt altijd vies tegen. Ze zijn niet bang om me even op te stoken.” Niet zonder resultaat…