Als de sprintster van Team Liga vroeger eens met haar toenmalige team ging fietsen in de bergen was het gewoonte om bovenaan te wachten. Smit, die daar altijd als een van de eersten was, kreeg op een gegeven moment een vrijbrief om alvast te gaan. "We halen je vanzelf wel in", klonk het.
Het gaat om het verlies van controle, dat heeft de 22-jarige Smit liever niet. Bovendien is er de herinnering aan een val, ook al resulteerde dat destijds slechts in een schaafwond. Als ze mag kiezen, is het simpel: "Laat mij maar klimmen, dat vind ik heel gaaf."
Smit is degene die binnen haar team bekend staat als de vrouw die vaak goede deals weet te sluiten. Een jaar geleden was ze met een aantal ploeggenoten in een winkel in Salt Lake City. Uiteindelijk kreeg zij het voor elkaar dat de schaatssters daar met korting weggingen. "Janine probeert dat gewoon", zegt ploeggenote Thijsje Oenema.
Smit laconiek: "Als je bij elkaar een stuk of vijftien sportbeha's koopt, of misschien wel meer, dan verdien je toch ook wel wat korting?" Ze vindt dergelijke acties een uitdaging. Regelmatig speurt ze het internet af, op zoek naar goedkope aanbiedingen voor vakanties of andere uitjes.
Smit is perfectionistisch en erg gestructureerd, zegt Hospes. In de beginjaren van hun relatie, toen zij nog druk was met haar vwo-opleiding, was Hospes daar vaak de dupe van. "Ze heeft meer dan eens een date afgezegd, school ging voor." De schaatser van team beslist.nl maalde er nooit om. Het siert haar, vindt hij.
Op haar zestiende kwam ze in de Friese selectie, in een paar jaar tijd stroomde ze door naar Jong Oranje en schaatste vervolgens in het team van Jac Orie. Toen sponsor Control wegviel en de toekomst plotseling onzeker werd voor Smit, die ook niet kon terugvallen op een A-status, ging ze zelf op zoek naar een alternatief.
Ze kwam uit bij Marianne Timmer, in hun eerste gesprek klikte het meteen. Inmiddels is het haar tweede seizoen bij team Liga. De samenwerking met Timmer en Gianni Romme bevalt. "Zij houden mij rustig en geven mij vertrouwen."
Volgens haar trainster is ze nuchter, altijd vrolijk en immer positief gestemd. Timmer noemt Smit een open meisje met een inzet van 100 procent, of misschien zelfs meer. "Ze wil zó graag hard schaatsen, maar in de wedstrijd vergeet ze dat soms, waardoor ze er een loopwedstrijd van maakt", aldus Timmer.
Geduld loont, weet Smit. Al kan ze het niet altijd opbrengen. Maar onlangs lukte dit. Bij het kwalificatietoernooi voor de Olympische Spelen schaatste ze 38,62 op de 500 meter. Smit: "Een hele hap van mijn beste tijd ooit gereden in Thialf."
Familie is belangrijk voor haar, ze is graag thuis. En ze is een doorbijter. "Sommige mensen voelen een snotje, dan nemen ze al rust. Janine kan bij wijze van spreken zelfs met koorts nog op de fiets stappen. En zelfs dan haalt ze alles uit de kast." In de beschrijving van zijn vriendin schuwt Hospes de meer plastische teksten niet.
Het stel heeft inmiddels al bijna zes jaar een relatie. Ze zijn beiden gespecialiseerd in de korte afstanden en voor zowel Smit als Hospes geldt: ze zijn de enige twee topschaatsers die in Heerenveen geboren en getogen zijn.
Maar er is één groot verschil tussen de twee: Hospes is Fries en Smit niet. Althans, niet zodra het om de taal gaat. Vanaf het eerste moment dat Hospes bij de familie Smit over de vloer kwam, sprak hij Fries tegen zijn aanstaande schoonfamilie. Dat veranderde in al die jaren nooit. Maar met zijn vriendin communiceert hij nog altijd in het Nederlands.
De sprinter is heel stellig: "Janine is Nederlands." Ze sprak het tot haar vierde, maar daarna ging ze naar de basisschool, sindsdien gebruikte ze alleen de nationale taal, al verstaat ze probleemloos Fries. Mochten er ooit kinderen komen, dan is de rolverdeling tussen de twee al besproken. Hospes vindt dat hij ze de Friese taal moet meegeven. Hospes: "Maar zij heeft al gezegd: ik spreek sowieso Nederlands, punt."
En wat valt er nog meer over Smit te vertellen? Een ding, het allerbelangrijkste: Hospes: "Ze is gewoon een hele leuke vrouw."