Die opmerking van Pfrommer, hoe gewaardeerd ook, veranderde niets aan de instelling van het meisje, Natasja Bruintjes. Aan inzet ontbrak het haar nooit. Ze is sterk, 180 centimeter lang en ongelofelijk koppig. Dat trekje heeft ze van haar vader. Het maakt dat ze nu nog steeds schaatst. Ploegloos, maar niet minder ambitieus dan de voorgaande jaren.
Het is niet voor het eerst, die rol als eenling. Zeven jaar na haar ontmoeting met Pfrommer kreeg Bruintjes een uitnodiging voor Jong Oranje. Daarna een van de opleidingsploeg, vervolgens maakte ze de overstap naar het team van Hofmeier om uiteindelijk in 2010 alleen te eindigen. Er is geen ploeg die mij wil? Dan doe ik het wel in mijn eentje, dacht ze. Het was een leerproces in hardheid, discipline en eenzaamheid.
Bij Bruintjes geldt: afspraak is afspraak. Ze komt liever vijftien minuten te vroeg, dan een minuut te laat. Sterker nog, ze heeft een grote hekel aan laatkomers. De sprintster gaat recht op haar doel af en iemand die er de kantjes vanaf loopt, kan niet rekenen op haar waardering. Het is namelijk iets wat ze zelf nooit zou doen. Dat vraagt weleens wat van haar flexibiliteit, bijvoorbeeld als een schema anders voorstelt dan haar vermoeide benen aangeven.
Twee jaar geleden werd ze geopereerd aan een hernia. Sindsdien staat er een andere topsporter. Pijnvrij bewegen levert ook meer plezier. "Terwijl ik vroeger de lat altijd heel hoog legde, train ik nu met passie. Moeten is mogen geworden", aldus Bruintjes.
Mensen die haar niet zo goed kennen, zien haar als een einzelgänger. Bruintjes gaat regelmatig haar eigen weg. "Vanaf de buitenkant kan ze stoer overkomen, maar mensen die dichterbij staan weten wel beter", zegt haar vader, André Bruintjes. In tegenstelling tot sommige concurrenten zien haar dierbaren haar niet als hard, maar juist sociaal en zorgzaam.
De familieband is zeer hecht. Al is ze inmiddels al acht jaar uit huis, Bruintjes spreekt haar ouders vrijwel dagelijks, de frequentie van het contact met haar vier jaar jongere zusje ligt zelfs nog hoger. Later, als Bruintjes besluit dat ze klaar is met schaatsen, willen de zussen een eigen zaak oprichten. De rolverdeling is al gemaakt. Het wordt een winkeltje waarin de bloemencreaties van de jongste zus worden verkocht. Bruintjes neemt dan het communicatieve gedeelte voor haar rekening.
Maar voorlopig telt het succes op het ijs. Vorig jaar maakte Bruintjes nog deel uit van Team Corendon, waar ze na haar ploegloze jaar naar overstapte. Alleen is ook zo alleen. Maar bij Corendon voelde ze zich niet op haar plaats. Na de meest recente KPN NK Sprint besloot ze zelf de verantwoording te nemen. Dan maar weer alleen. "Er stonden direct mensen op die zeiden: wij zullen helpen", zegt haar vader.
De 25-jarige schaatsster wordt dit jaar gesteund door Ron Neymann, ooit nog haar trainer bij Team Hofmeier en Sijtje van der Lende. Op het ijs rijdt ze haar rondjes met de marathonploeg Primagaz/Telstar sport. Dat lijkt een vreemde combinatie, maar het bevalt Bruintjes wel. "Ik kan met ze lachen, dat is heerlijk." En belangrijker: "Het is fijn om met ze te trainen. Die mannen hebben net wat meer snelheid dan ik en dat werkt heel fijn."
Haar eerste succes van het jaar is alvast behaald: winst op de 1000 meter op de IJsselcup. Bruintjes wil meer. Ze wil bewijzen dat ze het alleen kan. Met dezelfde vastberadenheid van het meisje van tien, dat droomde van een carrière als profschaatsster.