De openingsfase van de wedstrijd werd gekleurd door een grote kopgroep van in totaal negentien man, met daarbij namens AB Vakwerk de gebroeders Evert en Bart Hoolwerf. Ook OR Quest / Bouw & Techniek was met vier rijders vertegenwoordigd. De voorsprong van deze groep liep langzaam op tot anderhalve minuut, toen Evert Hoolwerf zich liet uitzakken naar het peloton. Daar werd het gat dichtgereden door Willem Hoolwerf en Niels Overvoorde.

Die moesten hun inspanning later bekopen en gaven er na halfweg de koers de brui aan. Een nieuwe kopgroep van tien man ontstond, die later de beslissende bleek. Ronald Kruijer, Crispijn Ariëns, Jordy Harink, Marco van der Tuin, Christoffel Hendriks, Frank Vreugdenhil, Bart van der Vlugt, Niels Immerzeel en Ronald Haasjes zagen iets later oud-winnaar Erwin Mesu nog aanhaken met nog zes ronden op het bord. De groep bouwde gestaag een voorsprong op, al werd het gat nooit groter dan twee minuten. 

De samenwerking in de kopgroep was niet optimaal, met aanvallen van afwisselend Mesu, Haasjes en Immerzeel. De mannen hielden elkaar echter goed in de smiezen, want telkens werden de aanvallen vanuit de groep gepareerd. In de diepe finale leek Van der Vlugt een gaatje te slaan, de jury mat op twee kilometer van de streep zeven seconden voorgift. De man van Skate4AIR belandde in een scheur, kwam bijna ten val en zag zijn voorsprong tenietgedaan. In de daaropvolgende sprint waren het Ariëns en Vreugdenhil die gelijk op gingen. Op de finish was het onderlinge verschil slechts zeven honderdsten in het voordeel van Vreugdenhil. 

Ploegenoverwinning
Vreugdenhil roemde na afloop zijn ploeg, die al het hele seizoen de marathonwedstrijden domineert. "Dan wil je dat in deze wedstrijd ook doen. Dit is de moeilijkste wedstrijd om de controle te houden en je ziet dat we er ook volle bak in moeten, niemand spaart ons. De jongens doen fantastisch werk en in de laatste ronde had ik zoveel vertrouwen in mezelf. Ik werk heel veel wedstrijden voor het team, die maken het dan ook af. Dan weet ik dat ik het ook moet afmaken als ik een zo'n situatie terechtkom."

Al vroeg in het seizoen had Vreugdenhil met zijn ploegleider Roy Boeve besproken dat dit de wedstrijd zou zijn dat hij de aangewezen kopman zou zijn. Voor Boeve ook een logische keus, want hij kon immers als eerste man voor de tweede keer op rij winnen. "Frank heeft in al die jaren bij veel van deze wedstrijden op het podium gestaan. Hij is altijd in orde in dit soort dingen, alleen heeft hij nu een team dat honderd procent voor hem gaat. Wij kiezen één kopman en dat is het dan ook. Of we nou winnen of verliezen, er zit een hoop emotie in de groep en dat creëert een hechte band. Daarom win je dit soort wedstrijden." Vreugdenhil: "We winnen met elkaar, maar vandaag was de dag voor mij."

Waar Vreugdenhil zag dat anderen wel zenuwachtig waren in de finale, had hij daar niet zoveel last van. "Je moet gewoon je focus houden. Anderen proberen je uit je concentratie te halen, maar ik wil gewoon mijn eigen wedstrijd rijden. Alle energie die je ergens anders insteekt, kun je niet in de finale gebruiken." Dat is ook het geheim om een goede 200 kilometer te schaatsen, aldus de 35-jarige marathonschaatser, deze week nog zijn contract verlengde bij de ploeg. "Ik wil nog één jaar ervoor gaan. De stappen die we nu als team zetten, wil ik doorzetten en daar onderdeel van uitmaken. We zitten nu in zo'n goede TGV, daar wil ik nog niet uitstappen."

Top-10 Alternatieve Elfstedentocht
1. Frank Vreugdenhil (AB Vakwerk)
2. Crispijn Ariëns (Okay Fashion & Jeans)
3. Jordy Harink (Royal A-ware)
4. Ronald Haasjes (Bouwselect)
5. Marco van der Tuin (OR Quest / Bouw & Techniek) 
6. Erwin Mesu (Douma Staal) op 0'06"
7. Ronald Kruijer (Bouwselect) op 0'08"
8. Niels Immerzeel (Port of Amsterdam) op 0'12"
9. Bart van der Vlugt (Skate4AIR)
10. Mart Bruggink (Bouwselect) op 1'32"

Klik hier voor de volledige uitslag.