Portugese jeugd maakt eerste ijsmeters in ‘schaatskathedraal’ Thialf

Gedurende twee weken verruilden vijftien talentvolle skeeleraars van vijftien en zestien jaar hun wieltjes in voor ijzers en stortten zich op trainingen op de langebaan, shorttrack of fiets, aangevuld met presentaties en video-analyses. Omdat het trainingskamp is georganiseerd door de Portugese wintersportbond, in samenwerking met de Internationale Schaatsunie (ISU), schreven zich voornamelijk Portugezen in voor de spoedcursus schaatsen. Marcia Batista werkt voor de federatie van het Zuid-Europese land en was mee als begeleider. “In Portugal noemen we Thialf de kathedraal van het schaatsen.”

Rick Schipper, skeeleraar en oprichter van de stichting Inline Skating Promotions (ISP), kreeg de opdracht om de deelnemers de beginselen van het schaatsen bij te brengen, zodat de federatie kan zien wie aanleg heeft voor de wintersport. Dit was dus hét moment voor de rijders om zich te bewijzen op het ijs. Volgens Schipper waren ze daar zelf niet mee bezig. “We hebben twee leuke weken van gemaakt. Met een glimlach en wat uitdagende oefeningen probeerden we het schaatsgevoel in die korte tijd aan te leren. Hoe gaat het bijvoorbeeld als je wat harder rijdt? Sommigen moesten hun eerste tijden nog neerzetten, maar de schaatsbeweging begon er aardig in te komen. De verschillende schaatstermen en het van links naar rechts bewegen; dat wilde ik ze meegeven, in aanloop naar dinsdag.”

Want op dinsdag 16 september volgt de apotheose van het kamp: een wedstrijd op de langebaan. De vijf beste schaatsers van die race mogen in oktober mee naar een trainingskamp in Inzell, waar ze kunnen proberen de limieten voor de Junior World Cups te rijden.

De Portugese trots op het ijs is Jéssica Rodrigues. Zij won afgelopen winter tijdens dat WK junioren een gouden medaille op de mass start, de eerste (junioren) wereldtitel in het schaatsen voor Portugal. Schipper: “Dat was voor deze rijders wel een extra motivatie. Het opende hun ogen. Alle rijders die waren uitgenodigd voor dit kamp, zeiden dan ook ja.” Niet alleen Rodrigues diende als voorbeeld. “Ik liet direct de eerste dag een filmpje zien van olympisch kampioen Erin Jackson. Zij is ook begonnen met heel veel schuifelen.”

Van schuifelen is bij de Portugese groep nu geen sprake meer. Schipper zag de rijders in twee weken met grote sprongen vooruitgaan. “Ze pakten het goed op. Aan het begin van het kamp konden ze niet in een treintje rijden, dat was te gevaarlijk. Nu snappen ze dat ze samen de verantwoordelijkheid dragen voor een goede beweging van links naar rechts en in de bochten diep moeten zitten. Inmiddels rijden ze met vier of vijf rijders achter elkaar en zitten ze achter de recreanten die vorige week hun eerste schaatspassen hebben aanschouwd. Of ze gaan er zelfs voorbij.” Lachend: “Dat vind ik wel grappig.”

Wanneer het trainingskamp geslaagd was? “Als ze geen valse start zouden maken en niet vergaten te wisselen op de kruising”, aldus Schipper. “Voor de rest hoop ik dat ze voor nu het maximale eruit hebben gehaald, hoewel ze altijd over de streep zullen komen met het gevoel dat ze harder hadden gekund. Ik wil dat ze ook na het verlaten van het trainingskamp net zo spraakzaam zijn als nu en al hun vragen durven te stellen. Dat is een teken dat ze hongerig zijn gemaakt.”

Aan de sfeer zal het in ieder geval niet liggen. Batista vertelt over de grote én kleine verhalen die de atleten deelden over het kamp. De publieksuren op het ijs, de kans om te trainen zoals de besten in de sport en zelfs de chocomel maken een onuitwisbare indruk op de deelnemers. “Een van hen zei tegen me: ‘Ik ga de geur van Thialf nooit vergeten.’”