Pien, gefeliciteerd met je contractverlenging.
Pien Hersman: “Bedankt! Omdat mijn oude contract nog tot 2026 liep, had ik niet verwacht dat het nu al ter sprake zou komen. Heel fijn dat de coaches zo het vertrouwen in mij uitspreken. Ik hoefde zelf niet te twijfelen over het aanbod. Onze samenwerking gaat heel goed. Bovendien geeft het rust dat ik nu al weet waar ik na de Spelen rijd.”

Bracht het nog twijfels met zich mee dat je sinds het vertrek van Michelle de Jong de enige sprintster bent van het team?
“Nee, dat speelde geen rol. Ik bevind mij in een luxepositie omdat ik met de mannen mee kan trainen. Ze dagen mij elke dag uit en ik kan me aan hen optrekken.”

Hoe kijk je terug op het afgelopen seizoen?
“Wisselend; hoge pieken en diepe dalen. Ik had een heel goede zomer gedraaid en een grote stap gemaakt. Twee weken voor het World Cup Kwalificatietoernooi kreeg ik een blessure aan mijn heffer (spier in onderbeen, red.), waardoor ik op dat toernooi niet hard kon schaatsen. Daarna ben ik van ijzers gewisseld en heb ik weer een stap kunnen zetten. Een week voor het NK Sprint reed ik mijn eerste 37’er, een mijlpaal voor mij. Bij het NK Sprint liep ik helaas tegen een diskwalificatie op. In aanloop naar het NK Afstanden werd ik ziek. Gelukkig was ik op tijd fit en heb ik daar mooie prestaties neergezet met twee 37’ers.”

Pien Hersman
De glimlach die hoort bij het rijden van een pr. | Foto: Soenar Chamid

Je reed daarmee de vijfde tijd en zat slechts 0,18 seconden af van een WK-ticket. Had je verwacht er zo dicht bij te zitten?
“Nee, dat kwam best onverwacht. Het zat er al langer in, maar alles moest samenkomen. Niet alleen het schema, ook mentaal, op het ijs, alles. Het geeft veel vertrouwen en motivatie dat het nog maar een kleine stap is naar de top.”

Wat voor stappen kun je nog zetten komend seizoen?
“Vooral technisch is winst te behalen. Fysiek ben ik hartstikke goed, nu moet ik dat over zien te brengen op het ijs. In de trainingen zijn we daar druk mee bezig en merk ik al verschil tijdens de schaatsplanken, het cornerbelten en de sprongen. Ook van de coaches hoor ik dat het beter gaat. Over twee weken schaatsen we alweer in Thialf, dan gaan we zien of ik mezelf op het ijs verbeterd heb.”

Hoe kijk je terug op de eerste twee jaar IKO-X2O?
“Ik ben enorm gegroeid. Het eerste seizoen was wennen. Ik ging uit huis, kwam in een ander team met nieuwe coaches, waar alles er heel professioneel aan toeging. Dat was een grotere verandering dan ik had verwacht. Afgelopen seizoen was het nieuwe eraf en wist ik precies wat ik aan iedereen had.”

Hoe heb je je zo kunnen ontwikkelen?
“Ik ben meer gefocust tijdens de trainingen. Toen ik me bij de ploeg aansloot, kwam ik uit een juniorengroep met rijders van zeventien en achttien jaar. Ik was jong, druk en alles was nieuw. Op een gegeven moment kwam ik meer in mijn focus en werd ik een stukje volwassener. Je leert ook veel van je teamgenoten daarin. Inmiddels ben ik bewuster bezig met mijn sport en alles eromheen.

Ook mijn materiaal is verbeterd. Jorien ter Mors kwam afgelopen winter naar Erwin (ten Hove) toe omdat ze vond dat ik van ijzers moest wisselen. Dat hebben we de dag erna geprobeerd en dat heeft gelijk goed uitgepakt. Zelf vond ik het best spannend om half november te switchen. Ik ben nog nooit midden in het seizoen gewisseld. Maar ik wilde ervoor gaan. Mocht het niet werken, kon ik altijd nog terugvallen op mijn oude ijzers. Na een weekje reed ik een tempo en voelde ik al dat ik meer snelheid had.

En natuurlijk ben ik in mentaal opzicht gegroeid. Al deze factoren hebben ervoor gezorgd dat ik deze stappen heb kunnen maken. Maar ik ben er nog niet, he…”

Tot slot, wat zijn je ambities voor komend jaar?
“Het eerste doel is het NK Afstanden eind oktober. Daar wil ik opnieuw top-5 rijden en me voor het eerst plaatsen voor de World Cups. En wanneer alle omstandigheden meezitten, wil ik opnieuw pr’s klokken.”