‘Pas een eigen baan na vijftig jaar’

Nu het lekker ’s nachts matig vriest begint het bij het hoofdbestuur van de ijsclub in Maasland behoorlijk te kriebelen. Bestuurslid Arthur Broos: "Er wordt regelmatig naar de baan gegaan om de ganzen en andere vogels te verjagen en de ijsmeester heeft het waterpeil inmiddels helemaal onder controle. Zoals de weersverwachtingen er nu uitzien zal het niet meevallen al snel een ijsvloer te hebben op de landijsbaan, maar… we gaan duimen dat vorstperiode (lang) blijft."

Eerst kijkt Broos nog even terug. Op dinsdag 1 februari 1917 stak een aantal enthousiaste mensen in Maasland de koppen bij elkaar. Die avond werd om 19.00 uur een vergadering belegd in het plaatselijke café De Pynas. Behalve dat het destijds een erg donker en koud jaargetijde was, zat men ook nog midden in Wereldoorlog I. Vier wijze mannen vormden een comité: timmerman J.M. van der Vlugt, koopman N.H. van Holstein, winkelier A. van den Berg Jz. en fabrikant T.H. Ouweleen. Ook waren er veel belangstellenden naar het café gekomen. De tijd was kenne­lijk rijp voor een ijsclub in Maasland, want met algemene stemmen werd besloten tot het oprichten van een ijsclub.

Daarna werden ook meteen spijkers met koppen geslagen, want er moest een bestuur komen dat handelend kon optreden. Behalve de vier initiatiefnemers werden nog notaris Valette, koopman Ph.J. Buijnink en timmerman J.G. de Baan verkozen. Burgemeester van der Lely werd meteen benoemd tot erevoorzitter. Heel slim gedaan, want een goede verhouding en nauwe contacten met de plaatselijke overheid zijn voor een vereniging natuurlijk nooit slecht…

Er werd nog meer gedaan die avond, want de club moest natuurlijk een naam heb­ben. Dat werd, en is nog steeds IJsclub "Maaslands IJsvermaak". De contributie werd vastgesteld op 1 gulden per jaar. Maar liefst 35 liefhebbers meldden zich direct aan als lid: een goed begin. Het voorlopig bestuur werd gemachtigd de geleende statuten te wijzigen, aan te passen en Koninklijke goedkeuring te vragen, zodat de ijsclub rechtspersoonlijkheid kreeg. Daar werd flink vaart achter gezet, want al op 12 maart 1917 was de vereniging officieel erkend.

Het doel van de ijsclub was duidelijk: schaatsen. In artikel 2 van de statuten werd dat nog eens duidelijk uiteengezet: "het schaatsenrijden op de openbare ijsbanen in de omtrek van Maasland zo aangenaam en gemakkelijk mogelijk te maken". Het liefst wilde men daarvoor een eigen ijsbaan, maar het aanleggen daarvan bleek een moeilijk te verwezenlijken ideaal. Maasland had te veel natuurlijke wateren, vlieten en poldersloten en ondergelopen weilandjes die al heel geschikt waren om op te schaatsen bij natuurijs. "Bij goede winters werd er gebruik gemaakt van het ondergelopen land van boer Doelman, waar kortebaanwedstrijden en kinderfeesten werden gehouden. Soms was er te weinig water op het land of zakte het water onder het ijs, waardoor de baan onbruikbaar werd. Gelukkig waren er bij aanhoudende vorst altijd nog de vlieten, waar de wedstrijden dan toch konden doorgaan."

Toen het land van Doelman niet langer bruikbaar was, werd de vliet langs de Kerkweg steeds meer de vaste ijsbaan van de ijsclub. "Mede dankzij het overgenomen materiaal van de opgeheven ijsclub van Maassluis, zoals een ijsschaaf en een ijstent, kon de club daar jaren lang diverse wedstrijden houden. Toch was dat nog niet ideaal. Maar… in 1970 kon het toenmalige bestuur een perceel huren aan de Koningin Julianaweg en in diezelfde winter kon daar al een baan geopend worden.

In 1986 werd de oude ijskeet vervangen door wat nun nog steeds ons clubgebouw is en nog een jaar later konden we – mede dankzij schenkingen van bedrijven en particulieren en met hulp van de gemeente – de grond aankopen. Na vijftig jaar zonder eigen baan en twintig jaar gehuurd terrein beschikte Maaslands IJsvermaak eindelijk over een eigen ijsbaan."

Ook zonder natuurijs wordt geschaatst: een deel van de leden traint wekelijks op de Uithof. Zij hebben binnen de club zelfs een eigen status. "In 1990 is deze trainingsgroep uitgebreid met een Inline Skate Groep en ook die heeft een eigen bestuur en een zelfstandige status binnen de club. Ze trainen op het parcours van een wielervereniging in Maassluis. Een aanwinst, al is hierdoor wel het droogtrainen in de zomer wat meer naar de achtergrond verdwenen. Dat geeft niet, want we willen deze tak verder uitbreiden. Daarom zouden we ook zo graag een 400-meterbaan willen die ook voor skaten gebruikt kan worden. Die is er nog lang niet, maar eerst… hopen we binnenkort het ijs van deze baan weer op te kunnen."

Naam club: Maaslands IJsvermaak (MIJV).
Gevestigd in: Maasland (Zuid Holland).
Bestaat sinds: 1 feb. 1917.
Aantal leden: ongeveer 1200 schaatsende leden en 75 skaters.
Jongste lid: Willemein Dijkshoorn, 3 jaar.
Bijzonder lid: Nikkie Oudshoorn: zij is – op 1 na – in het bezit van alle clubrecords bij de jeugd.
Topper in de gelederen: aankomend talent Mitchel Berrevoets.
Accommodatie: onze 200 meter (ovaal) landijsbaan aan de Koningin Julianaweg.
Website: www.mijv.nl.
Emailadres: webmaster@mijv.nl.
Facebook: facebook.com/maaslandsijsvermaak.
Clubblad: nieuws wordt verspreid via de website. Daarop ook een speciale rubriek ‘MIJV-plaats’ waar leden oproepjes en/of kleine advertenties (bijvoorbeeld voor schaatsen) kunnen plaatsen.
Verenigingsmotto:
Feestelijkheden: vorig jaar bestonden we 95 jaar. We gaan de 100 jaar vieren.
We willen in de toekomst graag: een 400 meter landijsbaan.
Wij zijn de leukste ijsclub, omdat: we de sfeervolste baan van de omgeving hebben.
Tot slot: onze ‘Gouden Tip’ voor andere verenigingen: zorg dat de baan onder water staat voordat het begint te vriezen.