Ik weet dat mijn ouders ouder worden en dat dit bij het leven hoort maar als het ineens zo dichtbij komt word je toch wel even wakker geschud. Mijn ouders zijn al mijn hele leven mijn trouwste fans. Ik moet hier ook even mijn zus, broertje en zwager noemen anders heb ik ruzie thuis.

Maar goed, ze zijn bijna bij alle wedstrijden aanwezig. Ook al is het een zaterdagavond, totaal onbelangrijk en sfeerloos. Er is altijd wel een afgevaardigde van de fam. Gerritsen. Ik weet dat ik hierin heel erg verwend ben en waardeer het ook enorm dat ze er altijd zijn om me aan te moedigen.

De meest bijzondere wedstrijd was tot nu toe de Olympische spelen in Vancouver. Mede ook omdat daarbij ook nog eens een van mijn beste vriendinnetje aanwezig was. Eerst de enorme teleurstelling en daarna de uitzinnige vreugde. Het is belangrijk dat je familie te steunt en hierin voor je klaar staat. Niet alleen omdat ze eigenlijk altijd trots op je zijn maar ook om logistieke redenen.

Toen ik nog geen rijbewijs had reden mijn ouders van hot naar her. Toen turnde ik er ook nog bij. Ik ben niet de enige sportieveling in de fam. Mijn zus schaatst en turnde ook. En mijn broertje zat ook op schaatsen en voetbal. Soms had je ’s middags een turnwedstrijd gehad en moesten we meteen door naar de Jaap Edenbaan om daar een schaatswedstrijd te rijden.

Het enige voordeel is op die leeftijd: je bent onuitputbaar. Mijn ouders brachten ons overal heen en moedigde ons aan waar ze konden. Het plezier stond hierbij altijd centraal. Ik heb altijd een hele leuke trainingsgroep gehad en veel van die meiden spreek ik nog steeds, al zijn zij inmiddels ‘met pensioen’.

Nog steeds kan ik mijn ouders altijd bellen voor wat dan ook. Ik woon tegenwoordig naast mijn zus en dat is verdomd makkelijk als je van trainingskamp terugkomt en de koelkast is leeg. Gewoon even winkelen bij zuslief.

Afgelopen week ben ik verre van fit geweest. Ik ging zaterdag slapen met een kriebel in de keel om zondag met keelpijn wakker te worden. Lichte paniek toch altijd. Komt er nog bij dat maandag mijn verstandskies is getrokken. Vitamine C, extra fruit, multivitamine, alles werd uit de kast getrokken om zo snel mogelijk fit te worden.

Nu zit ik dus op de bank. Niet ziek genoeg om in bed te liggen en niet fit genoeg om te trainen. Gelukkig wordt er goed voor me gezorgd. Maar ja, je kan nog zoveel pillen slikken of fruit eten. Ook ik word ouder en meestal is rust de juiste remedie...