De Olympische Spelen van 1968 (de tiende Winterspelen) vonden plaats in het Franse Grenoble. In de vier voorgaande edities waren door Nederlandse atleten al wel medailles gewonnen, waaronder één gouden medaille door Sjoukje Dijkstra bij het kunstrijden in 1964, maar goud op de langebaan was nog niet voorgekomen.
Doordat de Nederlandse vrouwenploeg bij de wereldkampioenschappen in Helsinki, aan de vooravond van de Spelen, uiterst succesvol waren, werd er van hen veel verwacht. De ploeg won daar elf van de vijftien medailles.
In Grenoble hadden de Nederlandse vrouwen moeite met de druk en er werd minder goed gepresteerd dan verwacht. Toen Carry Geijssen aan de start stond van de 1000 meter, haar laatste afstand, had zij alleen een zilveren medaille op zak van de 1500 meter. Dat was met de bronzen medaille van Stien Kaiser op de 1500 meter de enige gewonnen medaille tot dan toe voor de dames.
Voor de start dacht Geijssen: "Als niemand van ons het kan, zal ik eens wat laten zien. Dan zal ik het karwei wel opknappen", vertelde ze later tegen de Geïllustreerde Pers.
Eén van de meest memorabele momenten aan haar overwinning waren de felicitaties van prinses Beatrix. “Uit puur enthousiasme stormde ze gewoon naar me toe.” Ook op het erepodium staan en het Wilhelmus horen spelen, heeft een onuitwisbare indruk gemaakt. “Al word ik honderd, ik zal het nooit vergeten.”
Nederland won in 1968 in totaal negen medailles. Overigens waren alle medailles ‘langebaanmedailles’. Langebaanschaatsen was de enige discipline waar Nederland in Grenoble aan deelnam.
Geijssen werd in het seizoen 1963/1964 samen met haar oudere zus Beppie opgenomen in de Nederlandse kernploeg. Vanaf dit seizoen werd zij gezien als één van de grootste schaatstalenten in het land. Internationale successen lieten echter op zich wachten tot 1968. Bij de wereldkampioenschappen haalde zij voor het eerst een internationale medaille; brons, achter Stien Kaiser en Ans Schut, die respectievelijk het goud en zilver behaalden.
Geijssen hield ook minder leuke herinneringen aan de Spelen in Grenoble over. Ze sprak tegenover de pers de wens uit van de ploeg om naast bondscoach Piet Zwanenburg een andere trainer te krijgen omdat het coachen van de kernploeg teveel werk zou zijn voor één persoon. Haar uitspraken werden opgevat als kritiek op Zwanenburg en leidde tegen de zin van Geijssen tot het vertrek van de trainer.
Aftellend naar de Olympische Winterspelen in Sotsji belicht schaatsen.nl elke dag een olympisch moment.