In de eindsprint van het KPN NK Marathon klopte Huisman de gedoodverfde winnares Foske Tamar van der Wal, die achter Bianca Roosenboom uiteindelijk met brons genoegen moest nemen.
Huisman viel jubelend in de armen van haar coach Gerrit Bakker en vriend Barry de Jong. "Geweldig", riep ze stralend. "Een NK winnen is altijd supermooi, en ik ben ontzettend blij met deze tweede titel. Ja, die is echt wel mooier dan mijn overwinning in de mass-start in Astana."
Toch was de ontknoping verrassend. Natuurlijk was Huisman tot nu toe de enige vrouw die dit seizoen Van der Wal wist te kloppen in een massasprint, maar de vorm van Van der Wal was uitstekend. Met al negen zeges op zak dit seizoen, was ze kandidate nummer één voor de titel. Met Huisman, mede door haar blessure, hooguit als een serieuze rivale.
En het had er ook alle schijn van dat Van der Wal haar favorietenrol zou waarmaken. Na een wedstrijd met veel aanvalletjes, maar zonder definitieve afscheiding, draaide het uit op een sprint.
Het treintje van MK Basics voerde daarin enige tijd de boventoon, maar twee ronden voor het einde nam Van der Wal de regie in handen. In de laatste ronde ging het echter mis voor de Groningse, die nog wel als eerste de voorlaatste bocht indook, maar moest constateren dat het daarna mis ging.
"Die laatste ronde liep gewoon niet lekker", verklaarde Van der Wal. "Eerst zat ik eigenlijk al op een verkeerde positie, waardoor ik nog vier vrouwen voorbij moest. En daarna was er strijd met Mariska Huisman om de voorste positie in de voorlaatste bocht. Daardoor begon ik al niet lekker aan die ronde, en daarna is het ook niet meer goed gekomen."
Nadat ze dit seizoen bijna alles won wat er te winnen viel, kwam de nederlaag in de eerste wedstrijd die er echt toe deed hard aan. "Dit is een NK, dat wil je altijd winnen. Het zijn de wedstrijden waar het om gaat. Dat je dan geklopt wordt, tja, dat is echt heel zuur."
De desillusie van Van der Wal stond haaks op de vreugde van Mariska Huisman. Twee jaar geleden was ze al eens de sterkste tijdens een KPN NK in Amsterdam, de baan waar nu haar titelaspiraties leken te verdampen na een ongelukkige valpartij waarbij een schaats achter haar linkeroor een diepe snee trok.
"Niet groot, wel diep. Er waren ook een paar zenuwen geraakt waardoor ik even geen controle over mijn kaak had, en waardoor ik nu nog steeds geen gevoel heb in een deel van mijn oor."
Ze had aanvankelijk zelfs moeite met eten, leefde op yoghurt en deed een halve dag over een bakje. De wond ging bovendien ontsteken, waardoor Huisman een week lang op antibiotica liep, en ook niet kon trainen.
"Dat laatste baarde mij de meeste zorgen met het oog op het NK", bekende ze. In de aanloop naar het NK was daar twee dagen voor de kerst al weinig meer van te merken. Op FlevOnice kon Huisman weer winnen.
Maar een NK, dat was nog wat anders. "Daar heeft iedereen zijn zinnen op gezet."
Vorig jaar liep de titelstrijd in Utrecht nog uit op een deceptie. Ze kreeg een rode kaart en verdween uit de uitslag, nadat ze aanvankelijk als derde was geëindigd. "Maar daar heb ik vandaag niet meer aan gedacht. Dit was weer een andere wedstrijd, en zoiets moet je gewoon afsluiten."
Over haar laatste ronde was Huisman best tevreden. "Het was eerst nog even strijd met Foske Tamar. We wilden allebei als eerste de voorlaatste bocht in. Zij kwam van buiten, ik zat al aan de binnenkant. Dat ging dus niet. Nu ging ik de laatste bocht toch als tweede in. Foske Tamar probeerde die nog heel wijd te rijden zodat ze mij naar buiten dwong, maar ik kon toch mijn snelheid houden en er langs knallen."
"En dan is dit toch gewoon een geweldige overwinning, waar ik echt enorm blij mee ben. Ook voor de ploeg. Want die heeft hier enorm hard voor me gewerkt."