Jordan Stolz was opvallend snel terug: na slechts zes dagen hervatte hij de training en inmiddels staat hij alweer zes weken op het ijs. De verwachtingen richting de Spelen zijn hoog. “We willen dat hij gouden medailles wint,” aldus schaatscoach Bob Corby. “Maar er zijn veel schaatsers die dat willen, dus het komt erop neer je best te doen.”

Volgens de coach ligt de druk voorlopig vooral bij hemzelf: “Ik moet zorgen dat het programma klopt, voor zowel de trainingen in het krachthonk en op het ijs. Naarmate we dichter bij de Spelen komen, ligt die druk meer bij Jordan.”

Corby vertelt dat de grootste uitdaging in dit olympisch seizoen buiten het ijs ligt: de vele mediaverzoeken. “Iedereen wil Jordan spreken, in New York, Los Angeles… We hebben de afspraak gemaakt dat mediaverzoeken vanaf een zeker moment alleen nog maar vanaf hier in Milwaukee plaats zullen vinden. Dat is misschien wel mijn belangrijkste advies geweest.”

Hoe het allemaal begon...

Stolz groeide op in Wisconsin, op zo’n twintig minuten van de ijsbaan in Milwaukee. Zijn wieg stond in een kleine boerderij, waar hij de eerste slagen maakte op de bevroren vijver in de achtertuin. Zijn vader veegde het ijs schoon en moedigde hem aan te schaatsen. Al snel volgden trainingen in het Pettit National Ice Center en groeide hij uit tot het schaatsfenomeen dat we vandaag de dag kennen.

Jonge Jordan Stolz op de bevroren vijver in de achtertuin.
Jonge Jordan Stolz schaatsend op de bevroren vijver in de achtertuin. | Foto: Instagram Jordan Stolz