Nuis loopt met een grote glimlach het restaurant van het Van der Valk hotel in Wolvega binnen. De 28-jarige Leidenaar glundert van oor tot oor. Als hij langs een aantal tafels loopt, beginnen de aanwezige gasten te klappen. "Gefeliciteerd Kjeld!" wordt er geroepen." "Dank mensen", roept hij terug. "Hij is binnen. Yes!"
De sprinter van Team LottoNL-Jumbo doelt daarmee op het olympisch ticket dat hij zo'n anderhalf uur eerder heeft bemachtigd op de 1000 meter. Nuis, regerend wereldkampioen op de afstand, finishte in Thialf in een baanrecord van 1.07,64, tevens een wereldrecord op een laaglandbaan. Hij eindigde daarmee ruim voor Koen Verweij (1.08,36) en Thomas Krol (1.08,52).
"Natuurlijk was ik voor deze race best zenuwachtig", gaf Nuis na afloop van zijn race toe in de perskamer. "Ik heb voortdurend tegen mezelf gezegd: doe wat je moet doen en dan komt het goed. Dat kwam het. Ik stond stabiel aan de start en was meteen weg. Ik kwam direct in mijn ritme en op snelheid. Het leek wel alsof het vanzelf ging. Dit was mijn beste race ooit. Gewoon vlekkeloos."
Besef
Na twee mislukte campagnes, in aanloop naar de Spelen van Vancouver en Sotsji, verzekerde Nuis zich voor het eerst in zijn loopbaan van deelname aan de Olympische Winterspelen. "Eindelijk. Zijn we daar ook meteen klaar mee. Ik denk dat ik vandaag wel heb laten zien dat ik op het juiste moment kan pieken", lachte Nuis. "Ik besef het nog niet helemaal. Ik denk dat het pas vanavond tot me doordringt. Ik mag gewoon naar de Spelen. Dit is zo vet!"
"Ik hoorde werkelijk alles tijdens mijn race", keek Nuis terug. "De tussentijden, het publiek, noem maar op. De stadionspeaker riep om dat ik een ronde had van 24,8. Dat had ik liever niet willen horen. In het verleden zou ik misschien helemaal van slag zijn geraakt, maar nu dacht ik: niks meer aan te doen. Ik heb het gehoord. Nu gewoon doorgaan op deze manier, niet forceren en vlammen richting de finish."
Nuis wist na afloop van zijn rit niet meteen dat hij een ijzersterke tijd had genoteerd. "Ik keek naar het scorebord en kon mijn tijd niet vinden", lachte hij. "Na even goed zoeken, zag ik dat ik een 1.07 had gereden en werd gek. Dit geeft een hoop zelfvertrouwen. Ik reed tegen Lucas van Alphen en heb eigenlijk de hele race alleen gereden.”
Na zijn race barstte het volgepakte Thialf-stadion in juichen uit. "De sfeer was fantastisch. Ik denk dat half Emmen (zijn woonplaats, red.) aanwezig was", zei Nuis met een knipoog. "Vrienden, familie, mijn ouders en schoonouders waren er allemaal. Het was echt een kippenvelmomentje toen het publiek uit zijn dak ging na mijn race."
Goud
Nuis keek ook al even vooruit naar de Spelen. "Ik denk dat deze tijd in Zuid-Korea weleens goed zou kunnen zijn voor goud", zei hij vol overtuiging. "Mijn concurrenten zullen de komende weken ook niet stil gaan zitten, dus zij zullen nog wel iets harder gaan, maar ik denk dat er bij mij ook nog wel iets in het vat zit. Eén of twee tienden moeten er nog vanaf kunnen."
"Het feit dat ik begin dit jaar al twee wereldtitels heb veroverd op de olympisch baan in Gangneung zorgt voor veel vertrouwen. Ik ben ervan overtuigd dat ik het over iets meer dan een maand opnieuw kan laten zien. Ik heb heel veel zin om daar nog een keer naartoe te gaan."
Champagne
Ondanks zijn grote succes, besloot Nuis nog even te wachten met de champagne. Zaterdag wacht namelijk nog de afsluitende 1500 meter. Ook op die afstand is hij wereldkampioen en hoopt hij een olympisch ticket te bemachtigen. "Nog een keer vlammen en laten zien wat ik waard ben. Hopelijk kan de fles daarna alsnog open."
"Als jullie alles hebben, ga ik nu mijn meissie bellen. Dat had ik beloofd. Mazzel!”