Ook het wedstrijdreglement is zoals het vroeger was. Er rijden steeds twee schaatsers tegen elkaar en de beste blijft over voor de volgende ronde.
“Er is ook een originaliteitprijs,” aldus Piet Bierma, één van de enthousiaste vrijwilligers die het schaatsen een warm hart toedraagt. Degene die historisch gezien het origineelst uitgedost is, verdient ook een prijs. De wedstrijden zijn kortebaanwedstrijden, net als vroeger. De vrouwen rijden 140 meter, de mannen 160.”
“En dan hebben we ook nog een parenwedstrijd. Met z’n tweeën achter elkaar, ook 140 meter. Voor de korte baan komt het bij de schaatser vooral op kracht aan. Het is een beetje vergelijkbaar met de sprinters van nu. Je moest goed weg zijn, flink klauwen en krabbelen en op het laatst in je slag komen. De start was heel belangrijk, die moest soms wel vijf keer overnieuw.”
Bierma heeft een schitterend schaatsboek met prenten van lang geleden. “Op die platen zie je ook een man met een trommel, die kondigde de volgende rit aan. En tijdmeting was er natuurlijk niet. Steeds de beste van de rit tegen de volgende beste. Tot 12 uur kon je inschrijven en dan kwam de loting. Iedereen aan de borrel en wachten tot de loting klaar was en om 13 uur starten. Dat doen we op Flevonice ook; je kunt je tot 12 uur inschrijven en om 13 uur starten we.”
“Met dat verschil, dat je je van tevoren ook telefonisch kunt inschrijven (0321 328480) en via email: info@flevonice.nl, ” vult schaatsliefhebster Agnes de Jong aan. “Maar verder gaat alles net als vroeger."
"Het mooiste is als mensen zelf houtjes hebben, maar wij hebben er wel wat te leen. En in kleding van de jaren ’20, dat moet ook. We zorgen verder voor warme chocolademelk, koek en zopie, lekker de sfeer van vroeger.”