Annemieke Jonker is vrijwilligster bij IJsclub ‘De Ondersteuning’, de grootste vereniging van het dorp Middelie, gemeente Zeevang in Noord-Holland. “Middelie is van origine ook wel een schaatsdorp,” weet deze echte schaatsliefhebber. “Onze bekendste schaatser van dit moment is Jacques de Koning jr. Zijn vader, Jacques sr., zit bij ons in het bestuur.”
Sinds wanneer doe je al vrijwilligerswerk bij IJsclub ‘De Ondersteuning’? En waarom ben je er destijds mee begonnen?
“Dat was denk ik zo’n twaalf jaar geleden. Mijn zoons zaten op jeugdschaatsen bij de ijsclub en dat was erg leuk. Ik heb toen aangegeven dat ze me bij uitval wel eens mochten vragen en daar zijn ze op ingehaakt. Dat vond ik helemaal niet erg. Ik heb zodoende jaren training gegeven aan de jeugd van Middelie en al vrij snel ben ik toegetreden tot het bestuur. Vervolgens kom je in diverse commissies terecht en van het een komt het ander.”
Wat doe je momenteel allemaal binnen de vereniging?
“Ik coördineer het jeugdschaatsen, ben nog lid van het bestuur, zit in de kantinecommissie en ik ben ook inzetbaar voor ‘losse’ evenementen, zoals bijvoorbeeld ons jaarlijkse zomerevenement.”
“Doordat we jaren geen ijs hadden, zijn we ook in de zomer actief geworden om op die manier de leden toch een beetje vast te houden. Dat zijn ook heel diverse activiteiten. Zo hadden we deze zomer een fietstocht en vorig jaar, heel bijzonder, een pieremachocheltocht. Foto’s daarvan staan op onze clubwebsite.”
“Ook organiseer ik samen met nog iemand ter afsluiting van het seizoen een gezellige avond. Om de sfeer goed te houden. Dat is ook voor bestuursleden van belang, want zij zetten zich een heel seizoen – zeker met een goede winter – heel hard in voor de club en een gezellige avond is dan minstens op z’n plaats.”
Jullie hebben in Middelie een eigen natuurijsbaan.
“Jazeker. Normaal gaan we met de jeugd naar ijsbaan ‘De Westfries’ in Hoorn, maar wanneer er natuurijs ligt stuur ik gelijk een mail rond of ik bel de mensen dat de ijsbaan geschikt is voor jeugdschaatsen. Het is natuurlijk prachtig wanneer je je eigen jeugd op je eigen ijsbaan les kunt geven. Als het even kan gaan we ook nog wel eens de polder in. Dat is het échte natuurijs en het is natuurlijk mooi wanneer je dat aan de jeugd kunt meegeven.”
Geef je zelf ook nog schaatsles aan de jeugd?
“Nee, niet meer. Ik val nog wel af en toe in wanneer iemand ziek is, maar ik regel nu eigenlijk alles wat eromheen bij komt kijken. Zoals een rijrooster naar ijsbaan ‘De Westfries’, de diploma’s, het contact met de jeugdschaats toercommissie, het contact met de ouders etc.
Binnen jullie vereniging bieden jullie de mogelijkheid voor een ‘maatschappelijke stage’ (daarbij leveren leerlingen in het voortgezet onderwijs een onbetaalde bijdrage aan de samenleving). Hoe bevalt dat?
“Heel goed. Vorig jaar hebben 3 stagiaires bij ons met het jeugdschaatsen meegelopen. Toevallig doordat wij 30 kinderen hadden, waren er ook 3 groepen. Elke stagiair kon meelopen bij een groep en dat hebben we gerouleerd zodat ze met alle leeftijden te maken kregen. Voor de trainer was het ideaal om bijvoorbeeld iemand apart met de stagiair te laten oefenen. Bovendien stimuleert het ook wel wanneer je jeugd met jeugd laat omgaan.”
“Vanaf dit jaar bieden we de leerlingen ook een schaatsbegeleiderscursus aan. Geheel op kosten van de ijsclub in de hoop dat zij later ook bij ons de jeugd les kunnen gaan geven. Iedereen was vorig jaar in elk geval heel enthousiast en het verliep allemaal erg goed.”
Wat is voor jou de voldoening van vrijwilligerswerk?
“Dat is op vele fronten. Als alles goed verloopt en iedereen is tevreden, is dat gewoon prachtig. Daarbij zeg ik wel altijd dat ik het vrijwilligerswerk dat ik doe niet kan doen zonder de hulp van mijn gezin. Zo moet ik in de winter met een evenement vaak vroeg weg. Terwijl de tafel nog gedekt staat, veeg ik mijn mond af en doen ‘mijn mannen’ de rest.”
Is het binnen jullie ijsclub makkelijk vrijwilligers te krijgen?
“Jawel hoor. Bij een winterevenement, zoals de ‘Kikkertocht’ die wij in Middelie organiseren, hebben we altijd best veel mensen nodig. In de kantine, bij een stempelpost, voor het vegen van de ijsbaan. Buiten het bestuur om zijn er genoeg mensen waarop we een beroep kunnen doen. Dat gaat heel erg goed.”
“Ook mijn eigen zoons, die inmiddels al in de twintig zijn, zet ik hierbij in. Samen met hun vrienden. Zij zijn er natuurlijk mee opgegroeid en ongemerkt rollen ook zij daarin. Daar hoef ik niets aan te doen.”
Zelf ben je ook nog actief op de schaats?
“Zeker. Komende winter gaan we met de ijsclub weer naar Zweden om daar ook te kunnen schaatsen. Vanaf 2007 doen we dat om het jaar. Dit jaar gaan we met 68 personen en iedereen is daar altijd heel enthousiast over. Ons hele gezin gaat mee en inmiddels ook de vriendin van mijn zoon. Dat zie je ook bij andere gezinnen en zo wordt de groep vanzelf groter. Erg leuk!”
Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!