Dat Jet Fransen bij het NK in eigen huis medailles zou pakken, kon een beetje kenner van het inlineskaten vooraf wel intekenen. Dat het op een haar na drie keer goud zou zijn, was dan toch een verrassing. Met de overwinning op de one lap verbaasde ze zichzelf, van de puntenkoers op zaterdag baalde ze dan weer van het zilver. “Dat is pijnlijk.”
Haar NK-campagne begon echter op vrijdagavond met het rood-wit-blauw op de afvalkoers, haar favoriete onderdeel. “In het donker, op mijn thuisbaan, dan is het natuurlijk harstikke mooi om te winnen.” Onder luide aanmoedigingen van het publiek hield ze Nikki Noordergraaf en Amber van der Meijden achter zich. Die andere thuisfavoriete, Sofia Schilder, moest het doen met een vierde plaats nadat ze bij het luiden van de bel zich vergiste en te ver naar achter afzette. Het gevolg: afgevallen.
Voor Fransen maakte dat natuurlijk niet meer uit. Zij genoot op het podium en werd verrast door haar vader, die het rood-wit-blauwe tricot kwam overhandigen. “Nikki zei al dat ze dat deden op de 100 meter, maar eigenlijk geloofde ik haar niet echt”, lachte ze. “Uiteindelijk bleek het wel zo te zijn. Hartstikke leuk!”
Voor haar tweede overwinning zaterdagochtend mocht Sofia Schilder die honneurs waarnemen. De twee clubgenoten kennen elkaar al jarenlang en streden ook dit weekend weer onderling om de medailles. Op de one lap kwam Schilder echter niet in actie. Fransen wel, al was ze daar niet de favoriet. Die gouden plak kwam dan ook als een grote verrassing.
“Het parcours hier is wel voordelig voor de langeafstandsrijders. Ik had verwacht er bij de start meteen afgereden te worden, maar dat viel wel mee. Op de power kon ik naar Nikki toe rijden. Het was ideaal om in haar slipstream te blijven en op het laatste rechte stuk eroverheen te komen.”
Dat ze uitgerekend op de puntenkoers haar meerdere moest erkennen in Schilder, was een zware pil om te slikken. “Het kostte me teveel energie”, moest ze toegeven. “Ik herstelde onderweg ook niet goed, terwijl Sofia de hele tijd nog erg makkelijk reed. Op het gegeven moment had ik door dat ik achter lag en toen Amber van der Meijden nog punten pakte was ik gezien. Natuurlijk had ik deze ook graag willen hebben, maar het zij zo.”
En zo gaat het vizier na een succesvol weekend op het WK. Waar voor andere rijders de voorbereiding op het winterseizoen begint, mag zij zich met Noordergraaf en Lianne van Loon opmaken voor de mondiale titelstrijd. Een reis naar de andere kant van de wereld wacht. Een reis die de 20-jarige rijdster nog nooit eerder maakte. Haar eerdere WK-ervaringen waren namelijk in Italië.
“Dit keer gaan we voor resultaten, want de WK-ervaring heb ik nu al”, is ze ambitieus. “We gaan mooie plannen maken om een medaille te pakken met Lianne. Ik heb liever dat zij een medaille pakt dan dat we allebei voor onszelf rijden en, ik zeg maar wat, zevende en vijftiende worden. We gaan de komende weken nog hard trainen, daarna goed rusten en dan op tijd richting China om ons goed voor te bereiden.”
Dat de concurrentie in het internationale veld sterker is dan in de nationale competitie, ziet ze eigenlijk nog als voordeel. “Omdat ik dan wat meer kan afwachten. Bij een NK als deze kan ik dat niet en is er altijd de kans dat ik mezelf opblaas. In China kunnen we wat relaxter in het peloton zitten en misschien nog een late aanval plegen.”
