In het winterseizoen is Stefan Westenbroek te vinden op het ijs bij Team Reggeborgh. Omdat de NK in het Vondelpark gehouden werden, maakte hij graag een uitstapje. “Ik ben zes, zeven jaar geleden begonnen bij de skeelerclub in Heerde en van daaruit gaan schaatsen. Veel ervaring had ik dus niet.” Als opwarmertje voor de NK debuteerde Westenbroek anderhalve week geleden in het seniorencircuit van het inlineskaten. Dit deed hij niet onverdienstelijk, achter Glenn Nijenhuis eindigde de schaatser uit Ommen op een keurige tweede plaats. “Door die klassering wist ik dat ik vandaag wellicht kans zou maken, maar dat ik Nederlands kampioen zou worden, had ik niet verwacht. Ik heb niet veel geoefend, toch ging het hartstikke goed.”
“De eerste ronde was ik net als iedereen een beetje aan het sparen. In de halve finale moest ik volle bak om bij de eerste twee te geraken en mij zo te plaatsen voor de finale. Met één honderdste van een seconde verschil eindigde ik voor Jelmar. Voor mijn gevoel verliep de finale niet heel goed. Ik wilde te graag, waardoor er een paar foutjes kwamen. Ik merkte dat ik niet zo diep meer zat en van mijn lijn afweek. Blijkbaar ging het wel hard, want mijn eindtijd was 10,18. Zo snel had ik nog nooit gereden.”
Westenbroek sprak lovende woorden over de omgeving. “Het was geweldig hier. Je kunt het vergelijken met de Zilveren Bal. Honderd meter lang staan de mensen op elkaar om te kijken naar de wedstrijd. Fantastisch om hier te zijn en middenin Amsterdam, in het park, te rijden.” Maar Westenbroek bracht zijn titel in perspectief. “Ik wil in de winter titels pakken, maar dit zijn leuke prijzen voor erbij.”
Jelmar Hempenius was misschien niet de beste rijder op zondag, wel de meest constante. In de voorrondes reed hij 10,24. Zowel in de halve als de hele eindstrijd klokte hij 10,21. “Ik had hier natuurlijk heel graag willen winnen, maar ik moet genoegen nemen met zilver. Ik heb er niet meer uit kunnen halen dan dit. Stefan was in de finale gewoon net iets beter, met name tijdens de laatste vijftig meter maakte hij het verschil. Niet al mijn slagen waren raak, het zijn zware dagen geweest.” Want naast de drie keer die Hempenius startte op zondag, had hij op vrijdag tijdens de one lap al vier keer het uiterste van zijn lichaam gevraagd. “Vandaag moest ik elke ronde vol aan de bak om me te plaatsen voor de volgende. Dat is wel intensief.”
Ondanks dat de Friese inlineskater eraf gereden werd door de onervaren Westenbroek, kon Hempenius zijn aanwezigheid ook waarderen. “Ik vond het mooi dat de langebaanschaatsers meededen. Merijn heeft op de Olympische Spelen gestaan en Stefan is een enorm goede sprinter. Zij brengen de wedstrijd naar een hoger niveau. Het is een mooie uitdaging om de volgende keer die stap maken om de schaatsers voor te blijven. Dat Stefan met een gouden medaille en een titel naar huis gaat, daar moet ik mijn respect voor uitspreken.”
Twee jaar geleden zouden de inlineskaters zich al op mogen maken voor een NK op een unieke locatie, maar de regen gooide op het circuit van Zandvoort roet in het eten voor de sprinters. “Ik heb deze week een paar schietgebedjes gedaan dat het dit jaar wel door zou gaan. Het publiek staat rijen dik langs het stukje asfalt. Ik denk dat alle rijders ervan genoten hebben. Super om tussen al die toeschouwers en met een beetje show hier te mogen starten. Dat mag van mij elke week wel.”
Merijn Scheperkamp genoot van de sfeer, maar het bezorgde hem ook extra druk. “Ik kon eigenlijk alleen maar verliezen. Iedereen dacht dat Merijn wel even zou winnen. Ik heb mijn best gedaan en dit was voor nu het hoogst haalbare.” De rijder van Jumbo-Visma vond het lastig wat hij vooraf kon verwachten. “Ik zou de wedstrijd kunnen winnen, maar een vijfde plek was ook mogelijk. Door de start is skeeleren heel anders dan het langebanen. Het is leuk om weer even terug te zijn bij mijn oude liefde. Hopelijk hebben we het visitekaartje af kunnen geven voor de skeelersport. Het zou mooi zijn als dit meer jongeren stimuleert om te skeeleren.”
