Luc ter Haar werd veertiende, Jan van Loon zeventiende en Ruurd Dijkstra 26e. Zij stonden aan de start, en niet de voor de hand liggende snelle mannen als Mark Horsten of Crispijn Ariëns. Ondanks de teleurstellende resultaten was de 14e plaats voor Ter Haar persoonlijk een bevestiging dat hij op de weg terug is na de ziekte van Pfeiffer.

"Het gevoel dat ik weer niveau heb, had ik bij de Nederlandse kampioenschappen al, en ik voel me nu beter dan ooit. Het is inderdaad fijn om te weten dat ik helemaal terug ben gekomen na mijn ziekte, want dat lukt niet iedereen."

Omdat Ariëns zich wil focussen op de wegonderdelen en Horsten zich richt op de 1000 meter, werd Jan van Loon op het laatste moment ingevlogen om de afvalkoers te rijden. Veel voorbereidingstijd had de 28-jarige flyer, die al wat jaren geleden voor het laatst een EK op de piste reed, daardoor niet. "Dat speelt wel mee natuurlijk in mijn prestatie, maar ik ben bovenal blij met de kans die ik heb gekregen. Ik heb het vandaag vooral zelf verprutst. Ik reed goed, maar maakte een fout waardoor ik er veel te snel af lag. Daar baal ik goed van, want ik heb hier nu een paar dagen naar toegewerkt en wilde wat laten zien. Die druk had ik mezelf wel opgelegd."

Verrassend was de negende plaats van Bart Swings. De vedette uit België maakte een enorme inschattingsfout en werd op een voor hem ongebruikelijk moment geëlimineerd. "Dit is nu twee dagen achter elkaar dat ik fouten maak. Ik baal enorm. Ik moet me herpakken, maar dat valt niet mee. Ik maakte gewoon een heel domme fout, ik dacht dat er nog iemand achter me zat en dat was niet zo."

Coach Desly Hill begreep de keuze van Horsten om af te zien van de afvalkoers, maar had minder begrip voor Ariëns. "Hij gelooft zelf niet dat hij snel genoeg is om voorin te eindigen en richt zich op de wegraces. Ik geloof dat hij dat wel is, maar hij maakt zijn eigen keuzes. Ik respecteer dat, ik begrijp ook heel goed dat hij zich meer richt op het marathonschaatsen en daardoor in afvalkoersen en puntenkoersen te kort komt."

"Maar ik mis hem wel. Jaren geleden reed hij achteraan en in een paar jaar tijd hoorde hij bij de besten ter wereld. Ik moet het doen met wat ik heb, zo gaat dat. Ik heb voor de jonge jongens Ter Haar en Dijkstra gekozen, zodat ze ervaring op kunnen doen."

De uitslag van de afvalkoers versterkte het gevoel dat het geen goede dag was voor de Nederlandse equipe. "Het was een slechte dag, echt waar. Het begon al niet goed met de diskwalificatie van Manon Kamminga. Daarna heb ik vele jurybeslissingen gezien die in ons nadeel waren. Ik heb het gevoel dat de jury ons overal probeert tegen te werken. In de finale van de afvalkoers bij de dames haalt een Francaise buiten de lijnen Irene in. Dat kan gewoon niet waar zijn." 

De doorgaans positief ingestelde coach is teleurgesteld in de resultaten, maar relativeert ook. "Op een gecoate baan als deze hebben we nog nooit medailles gehaald, dat moeten we niet vergeten. En we zijn sportmensen. We krijgen klappen, maar vangen ze op. We hebben een shit day gehad, we komen terug."