Na roerige jaren is de klus geklaard: voorzitter Koninklijke IJsvereniging Thialf zwaait af

De Koninklijke IJsvereniging Thialf heeft geen schaatsende leden. Hoe is het om aan het hoofd te staan van zo’n schaatsvereniging?
“Wij schaatsen inderdaad niet georganiseerd. Wij richten ons op de organisatie van de toernooien. Onze vereniging is het platform om een up to date jury te hebben en te houden voor de grote wedstrijden in Thialf. Onze jury bestaat uit 45 leden: jong en oud. En de ouderen houden er ook een keer mee op. Wij als vereniging moeten zorgen voor verjonging, opfriscursussen en voor overname bij uitval. Het was mooi om daar de afgelopen twaalf jaar voorzitter van te mogen zijn.”

En aan dat voorzitterschap komt nu een eind…
“Klopt. Ik heb het vorig jaar al aangekondigd, omdat ik dacht dat ik in mijn laatste seizoen gaandeweg de toernooien afscheid kon nemen van de mensen. We kwamen alleen in de bubbel terecht en iedereen die daar niet rechtstreeks bij betrokken was, mocht er niet in. Ik ben dus maar een keer in het stadion geweest. Onze ledenvergadering is nu ook uitgesteld vanwege corona. De overdracht moet dus nog even wachten, maar ik ga er toch echt mee stoppen!”

Hoe ging het er in de beginperiode aan toe?
“In 2009 was er nog sprake van het OC Thialf. Dat is jarenlang de grote organisator geweest van de toernooien in Thialf. Het OC kwam voort uit de lokale Koninklijke IJsvereniging Thialf, een van de oudste ijsclubs van Nederland. Toen in 1966 de kunstijsbaan Thialf werd aangelegd werd de natuurijsbaan verkocht voor 100.000 gulden en is de vereniging wedstrijden gaan organiseren op kunstijs. Op het gegeven moment werden de toernooien zo groot en werd het risico zo hoog dat de vereniging is gaan samenwerken met de KNSB. Dat trof ik ook aan twaalf jaar geleden.”

Maar toen kwam er met House of Sports een commerciële partij bij.
“De gedachte was en is dat een bond beter zijn know how kan stoppen in regelgeving en organisatie. Het evenement kun je beter uitbesteden aan een commerciële partner. En zo is het geworden. De KNSB sloot een contract met House of Sports. Zij namen de organisatie over en wij zijn in een andere rol terechtgekomen. De vrijwilligers die met de wedstrijd te maken hebben, zoals de jury en de wedstrijdcoördinator, zitten nu samen met House of Sports in de projectorganisatie.”

Dat overgangsproces moet tot flinke opschudding hebben gezorgd binnen de vereniging.
“Het was een hele aardverschuiving, ja. Er was een gevestigde orde die kantelde toen er een commerciële partner bij kwam. Dat was wennen en vergde veel overleg en uitleg. Wij hadden jarenlange ervaring hoe we met Thialf en zijn eigenaardigheden om moesten gaan. Je kan daar niet zomaar binnenkomen en dingen gaan doen. Er staan soms andere dingen in de weg. Dat vroeg van beide kanten praten en luisteren en dat was een intensief traject.”

Welke rol speelde de voorzitter daarin?
“Als voorzitter kon ik mijn steentje bijdragen door de procedures en communicatietrajecten in de gaten te houden zodat men elkaar leerde kennen. Dat proces is nu klaar. We zijn nu vier, vijf jaar verder en hebben een hoge mate van routine opgebouwd. Mensen kennen elkaar, dus het is een mooi moment om te stoppen. Het loopt nu allemaal goed.”

Naast de komst van een andere organisatie, was er in deze periode ook nog sprake van dat de wedstrijden misschien op een nieuwe baan in Almere gehouden zouden gaan worden. Hoe keek men daar binnen de vereniging naar?
“Als ijsvereniging waren wij daar geen partij in. Het was een KNSB-kwestie. Ze probeerden om de markt naar zich toe te laten komen met initiatieven. Daar stonden wij naast. Wij zijn gebruikers van het pand, geen eigenaar. Dat proces hebben we weliswaar van dichtbij, maar ook passief gevolgd. Maar uiteraard hebben wij wel een grote emotionele binding met de Thialf-baan in Heerenveen.”

De passie voor het schaatsen in Heerenveen is dus groot. Toch is er elke keer weer gedoe rond de ijsbaan. 
“Het draagvlak voor Thialf in Friesland is heel hoog. In de rumoerige geschiedenis van de ijsbaan zijn er momenten geweest dat briefjes met 25 gulden naar Thialf werden gestuurd. Dat geeft aan hoe groot de betrokkenheid is in onze contreien. Daar zijn wij ook een onderdeel van. Alles kwam uiteindelijk goed en de provincie besloot miljoenen te stoppen in de verbouwing.

Intussen zijn er alleen weer andere problemen. Het gaat maar door. Persoonlijk vind ik de discussie scheef. Men gaat er altijd van uit dat Thialf een bedrijf is dat zwarte cijfers moet schrijven. Schaatsen zit in onze genen, maar als het om geld aankomt, moeten anderen betalen. Thialf is niet alleen een BV, maar ook een openbaar bezit. Thialf moet je net als het Rijksmuseum zien. Daar gaan ook miljoenen subsidie in, omdat we vinden dat het van ons allemaal is. Dat gedachtegoed moet je ook toepassen op Thialf.”

Laat u de vereniging met een gerust hart achter?
“Wat betreft de financiële situatie van de ijsbaan zijn alle pijlen op Den Haag gericht en hoop ik dat het goed komt. De vereniging staat er in ieder geval goed voor. We zijn er tot nog toe altijd in geslaagd om voldoende instroom van juryleden te krijgen. Gelukkig heb ik ook een heel goede opvolger met een goed netwerk, die de club kan uitbouwen. En ik ben niet voor altijd weg. Ik blijf natuurlijk wel betrokken en de toernooien bezoeken.”