Met een pleister op haar kin staat Jutta Leerdam dinsdagochtend alweer op het ijs in Thialf. Nog geen week na de klap tijdens haar fietstraining maakt ze gewoon haar meters. Terwijl World Cup 3 en het OKT naderen, rijst de vraag: wat zegt deze training na het ongeluk over haar vorm, haar focus en haar vertrouwen?
Tussen tien en twaalf uur in Thialf klinkt het vertrouwde ritme van schaatsijzers over het ijs. De ochtendtraining is verdeeld in twee groepen: eerst komen onder andere China, Canada, Kazachstan, Amerika en de rijders onder neutrale vlag (AIN) het ijs op. In het tweede uur is het de beurt aan de Nederlandse ploegen, en dus ook aan Jutta Leerdam.
Op het drukke ijs is het toch opvallend stil, alsof iedereen voelt dat het weekend dichterbij kruipt. Coaches, journalisten en fotografen staan langs de boarding: half fluisterend, half speculerend. De derde World Cup in Heerenveen hangt als een onzichtbare wolk boven de hal.
Wie Jutta ziet schaatsen, zou bijna vergeten dat ze een paar dagen eerder tijdens een fietstraining van de weg werd gereden door een automobilist die zat te appen. In haar TikTok-video zegt ze zelf niets, maar ze laat wel de gevolgen zien: een grote snee op haar kin en schaafwonden op haar arm. De captions vertellen het verhaal. “Hij kwam uit de andere richting en reed aan mijn kant van de weg.” En de bijtende tekst die viraal ging: “Aan de man die zat te rijden en te appen op zijn stomme telefoontje… Hij heeft geluk dat ik sterk ben.” In haar eigen commentsectie sluit ze opvallend positief af met: “Met mij gaat het echt goed hoor! Love you guys.”
De zichtbare pleister op haar kin is het enige tastbare spoor van het ongeluk. Haar slag is rustig en stabiel en haar lichaam beweegt zonder enige terughoudendheid.
Ze rijdt haar rondjes bijna allemaal solo, afgewisseld met rustige rondjes waarin coach Kosta Poltavets even naast haar komt schaatsen. Kos en Jut, zoals insiders hen noemen, zijn dan druk in overleg: korte zinnen, handgebaren en kleine correcties die snel over en weer gaan. Daarna versnelt Jutta weer en pakt ze haar rondjes op. Terwijl ze dat doet, wordt er langs de boarding zachtjes gespeculeerd dat haar hechtingen er later deze week waarschijnlijk uit mogen.
Ook Kai Verbij is op het ijs, maar de twee rijden nauwelijks samen. Poltavets heeft er een duidelijke uitleg voor. “Als je vlak voor een wedstrijd steeds met anderen schaatst, kun je blijven hangen in andermans slag. Dat is niet handig voor een wedstrijd.”
Jutta zelf geeft geen interview, maar Poltavets bevestigt dat het goed met haar gaat. “Een ongeluk heeft invloed op elk mens, maar het belangrijkste is hoe je daar uitkomt. Bijzondere mensen komen er sterker uit.” Zijn woorden passen bij wat hij langs de baan ziet. Volgens hem heeft het snelle ijs van Salt Lake City iets geactiveerd in Jutta’s lichaam, een goed ijsgevoel dat ze nu in Heerenveen verder uitbouwt.
Rond twaalf uur begint de dweilmachine te brommen en verdwijnen de schaatsers een voor een van het ijs. Het stadion valt terug in een bijna serene stilte, alsof Thialf een diepe ademhaling neemt voordat het wedstrijdweekend wordt afgetrapt.
Leerdam komt in actie op vrijdag en zondag. Op vrijdag wordt er, in tegenstelling tot de eerdere World Cups, maar één omloop 500 meter gereden. Op zondag volgt haar favoriete afstand, de 1000 meter.
Lees hier wat je allemaal moet weten over de ISU World Cup 3 Langebaan.
