Die twee competities liepen deze dag aardig door elkaar heen. Enerzijds was er de strijd om de winst en het klassement van de KPN Marathon Cup, anderzijds werd er gekeken naar het klassement van de Super Prestige. Dat laatste natuurlijk vooral door de mannen van Windkr88, die dolgraag Bart de Vries naar de eindzege wilden loodsen.

Daar slaagden ze in, mede doordat de wedstrijd zich volgens een nagenoeg perfect scenario ontwikkelde. Er ontstond namelijk een kopgroep van tien man, en beter had het voor De Vries niet gekund. ,,We hebben in het begin even flink moeten rekenen en kijken’’, vertelde De Vries. ,,Wie zat er in de kopgroep, en hoe zat het met de punten. Dat wilden we toch wel even weten.’’

Het antwoord was bemoedigend. Er was niemand mee die De Vries kon bedreigen, en als de tien weg bleven waren er al zoveel punten vergeven dat De Vries de eindzege niet meer kon ontgaan. Ook niet als belager Karlo Timmerman de sprint van het peloton won en De Vries zelf geen punt pakte. ,,Het was prima zo’’, erkende De Vries. ,,Wat ons betrof mochten die tien gewoon lekker wegblijven.’’

Door het tiental zelf werd daar ook hard aan gewerkt. Met name Sander Kingma maakte zich sterk, vooral voor Sjoerd Huisman natuurlijk. De rassprinter kende tot nu toe een moeizaam seizoen, maar is sterk op de weg terug. En een zege op Flevonice zou daarbij flink helpen.

Ook Arjen Becker spande zich flink in om het tiental uit de greep van het peloton te houden. Becker etaleerde daarmee opnieuw de grootse vorm waarin hij al enkele weken steekt. Als de rijder van AMI Kappers die vorm kan meenemen naar de Weissensee en Zweden, is hij absoluut een van de favorieten voor de Grand Prixwedstrijden daar.


Rouwband

Huisman zag ondertussen tot zijn genoegen hoe de voorsprong groot genoeg bleek om met die uiteindelijk nog iets uitgedunde groep naar de streep te rijden. De Noord-Hollander won vervolgens met speels gemak. Huisman had zelfs nog tijd om op de streep te wijzen op de rouwband die de rijders droegen vanwege het overlijden van Henk Ketelaar, de grondlegger van Flevonice.

,,Een fantastische man, net als zijn zoon Roel’’, stelde Huisman na afloop. ,,Hij was er altijd, en ik stond vaak even met hem te praten na de wedstrijden. Het bericht van zijn overlijden kwam hard aan, en ik ben blij dat ik op deze manier nog eer aan hem heb kunnen bewijzen.’’

Maar Huisman was ook blij voor zichzelf. Een virusinfectie gooide zijn hele voorbereiding op het seizoen door de war, en pas sinds een paar weken is er weer iets te zien van de oude Huisman. ,,Ik voel me eindelijk weer wat sterker. Honderd procent fit ben ik zeker nog niet, maar het komt eraan. In ieder geval is deze overwinning even heel goed voor me. Het gevoel is prettig.’’

Dat had ook Bart de Vries, die aan het einde definitief zijn groene trui van de Super Prestige mocht aantrekken. ,,Een teamprestatie, absoluut’’, vond de man uit Haule. ,,De jongens hebben er keihard voor gewerkt, en dit is een mooie beloning.’’ Overigens lag De Vries eerder deze week nog twee dagen in het ziekenhuis. Al eerder schoot zijn arm uit de kom bij het optillen van de bloemen tijdens een huldiging, nu gebeurde dat terwijl hij opstond uit bed. ,,Tja, knullig, maar gelukkig heb ik uiteindelijk wel kunnen schaatsen. Dat is het belangrijkste.’’