'Misschien rijdt wel iemand van Staan-CTS Group op de Spelen'

Team Staan-CTS Group? Dat is nog geen bekende naam in het schaatslandschap van de commerciële teams en opleidingsploegen. Daarom een korte toelichting. Minder dan een jaar geleden besloot Ian Steen het roer om te gooien. De coach van Gewest Fryslân wilde zijn eigen ploeg opbouwen om zijn rijders betere faciliteiten te bieden. Zestien atleten gingen vervolgens met hem in zee, zonder precies te weten in hoeverre de plannen van Steen realistisch waren. Dat had het drievoudige kunnen zijn, als hij alle enthousiastelingen had aangenomen.

Een half jaar geleden startte het toen nog geheten ‘Topteam Thialf’ de eerste trainingen, zonder sponsoren, maar met tot op het bot gemotiveerde rijders én de net gestopte Hein Otterspeer als coach. Inmiddels zijn de eerste persoonlijke records verbeterd en staat er een volwaardige formatie die begin oktober werd gepresenteerd in het voetbalstadion van AZ. Met veel jonge (sprint)talenten durven ze nog niet van de daken te schreeuwen dat ze met meerdere rijders aanwezig zijn op de Winterspelen, ‘maar als de progressie zich doorzet, zou iemand zich misschien kunnen plaatsen voor Milaan’, klinkt het voorzichtig optimistisch.

Daarbij zijn de ogen vooral gericht op Isabel Grevelt en Michelle de Jong, die in 2022 al kennismaakte met het olympisch strijdtoneel. De Jong vond niet de gewenste match bij IKO-X2O en Grevelt voelde zich niet op haar plaats bij Essent. Omdat er weinig plekken zijn voor sprintvrouwen in de topteams en een jaar voor Milaan alle plekken al gevuld waren, was dit voor beiden een uitgelezen kans. Bij hun nieuwe team hebben ze zichzelf hervonden, zo blijkt niet alleen uit hun verhalen en de glimlach op hun gezicht; ook de klok heeft al bewezen dat ze terug op niveau zijn. Allebei klokten ze op 4 oktober 37,9 op de 500 meter; De Jong won er de kortste afstand tijdens het NK Clubs mee, haar ploeggenoot zette de tijd in de avonduren neer. Bovendien verbeterde Grevelt zich drie weken later opnieuw (37,85).

Met beide prestaties in de aanvangsfase van deze winter was ze sneller dan het gehele vorig seizoen. De schreeuw die volgde na haar finish op 4 oktober kwam recht uit het hart. “Er kwam een heleboel emotie vrij van een jaar dat het niet lukte. Die 37,92 is hopelijk het begin van een succesvolle winter. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik al zo snel geschaatst heb.” Van tevoren had ze de verwachtingen voor zichzelf getemperd. “Ik wilde niet weer gekwetst te worden. Vorig jaar dacht ik met een 37’er te beginnen, maar dat werd een 39’er”, aldus de Noord-Hollandse.

Ook De Jong voelt zich bevrijd, al moest ze vlak voor het Daikin NK Afstanden een lelijke tegenvaller incasseren. Door een rugblessure heeft ze zich moeten terugtrekken voor het toernooi dat behalve nationale titels ook startbewijzen voor de World Cup oplevert. "Heel erg balen, want mijn niveau was hoog. Vastberaden om in december op het OKT te vlammen”, postte ze donderdag op haar Instagram-account. Toch blijft ze optimistisch. "De afgelopen twee seizoenen heb ik al lopen sukkelen door een blessure en een omgeving waar ik niet in paste. Dit team kwam voor mij als geroepen. Ik voel me sterker en het schaatsen gaat vanzelf. Wat ik in de trainingen laat zien en in de eerste wedstrijd, is super. Mijn olympische ambities zijn realistisch.”

Wat is het geheim van Staan-CTS Group? Grevelt: “Het begint bij het enthousiasme van iedereen. Ik ga elke dag blij naar de training. Bovendien versterken Ian en Hein elkaar. Heb ik een vraag over mijn techniek, het materiaal of ervaar ik spanning voor de wedstrijd, kan ik bij Hein terecht. Wil ik iets weten over het schema of loop ik mentaal ergens tegenaan, ga ik naar Ian. Ze zijn veelzijdig, staan overal voor open en spreken vertrouwen naar ons uit. Oprecht vertrouwen, want in het verleden heb ik dat ook weleens anders meegemaakt. Ik voel veel veiligheid en vrijheid.”

De Jong beaamt de woorden van haar collega: “Ian heeft geen ego dat hem in de weg zit. Hij wil leren van onze feedback en staat overal voor open. Ik heb leren vertrouwen op hem, omdat zijn schema goed werkt. Dat is best snel gegaan, maar dat hoop je ook wanneer je een jaar voor de Spelen switcht naar een coach die je helemaal niet kent.”

Waar beide sprinters gewend waren met veel grote namen in de ploegen te rijden, zijn ze nu zelf de ervaren vrouwen. “Heel bijzonder”, vindt Grevelt. “Hoewel ik nog niet zo lang meeloop, vind ik het leuk dingen mee te geven aan mijn ploeggenoten. Of even met ze te praten als ik ze zie struggelen voor een wedstrijd.”

Ook De Jong voelt meer verantwoordelijkheid. “Ik kom uit een heel professionele omgeving en heb van tevoren gelijk gezegd: ik wil niet minder dan ik gewend ben, iedereen mag met mij omhoog. Zo zorg ik dat ik altijd op tijd ben, de goede kleding draag en ook bij een rustige training alles zo goed mogelijk uitvoer. Daarin ben ik heel perfectionistisch.”

“Michelle en Isabel zijn heel betrokken bij iedereen”, merkt Steen ook op, “hun jongere ploeggenoten helpen ze met de techniek of bij de voorbereiding op een wedstrijd. Het hele team moedigt elkaar aan. Het is lachen, gieren en brullen op een trainingskamp. Maar als er geleverd moet worden, staan ze er. Het doel is dat ze goed presteren, maar misschien ook wel dat ze de mooiste tijd van hun leven hebben.”

Trots, dat woord omschrijft het best hoe Steen rondliep tijdens de ploegenpresentatie. “Het is prachtig dat we zo kunnen aftrappen. Je ziet het hele team genieten. Ik had dit nooit durven dromen. We begonnen klein, maar onderweg haakten steeds meer enthousiaste mensen aan.”