De deelnemers aan de Special Olympics van De Springplank uit Enschede
Special Olympics Inc. is een wereldwijde organisatie waarbij meer dan 180 landen zijn aangesloten. Special Olympics activiteiten vinden zowel lokaal, regionaal, nationaal als internationaal plaats. Wekelijks sporten wereldwijd ruim 2,5 miljoen mensen met een verstandelijke handicap onder begeleiding van vele duizenden vrijwilligers.
In elk pre-olympisch jaar, om de vier jaar dus, worden World Games georganiseerd waaraan delegaties vanuit de hele wereld deelnemen. De laatste World Summer Games waren in Shanghai in 2007. Begin 2009 zijn de laatste Special Olympics World Winter Games georganiseerd in Idaho, Boise.
Lees hier hoe de deelnemers en supporters van De Springplank deze Special Olympics wedstrijd hebben beleefd.
"Het was geweldig! Een aantal deelnemers stapten voor het eerst in hun leven in een vliegtuig en dat was al de eerste overwinning voor ze. We zijn vanuit Eindhoven met het vliegtuig naar Innsbruck gevlogen. Ook erg leuk was dat we maar liefst zes supporters bij ons hadden.
In Innsbruck werden we opgehaald door mensen van de Oostenrijkse Special Olympics; Dieter und Hilde (een gepensioneerd echtpaar). Ze zorgden voor het vervoer, de inschrijving, de trainingen,waren scheidsrechter en deden de prijsuitreiking! Omdat ik al vaker mee geweest was als coach naar de Special Olympics (Inzell, Garmisch-Partenkirchen) kende ik Dieter en Hilde hier nog van. Maar niet alleen zij, ook verschillende deelnemers leken haast oude bekenden.
Op dinsdagochtend mochten we op de 400 meter buitenbaan trainen en dat was echt super. In het zonnetje en met de besneeuwde bergen op de achtergrond. 's Middags hadden Hilde und Dieter een verrassing voor ons in petto: met de kabelbaan de bergen in! Wat een fantastisch uitzicht daar boven en iedereen genoot zichtbaar.
De volgende dag, woensdag, stond in het teken van opnieuw de trainingen. Helaas waren deze nu op het kleine ijshockeybaantje binnen in een hal. Met het inrijden werd al snel duidelijk dat één van onze deelnemers, Jarno Brunink, er met kop en schouders bovenuit stak. Verbaasd stonden ze te kijken en al gauw had Jarno de bijnaam 'der fliegende Holländer'. Er is toen besloten om een aparte , speciale, categorie voor Jarno te maken. Zo kregen andere deelnemers ook nog een kans om een medaille te winnen. 's Avonds hebben we gekegeld met zijn allen en zijn toen vroeg gaan slapen vanwege de wedstrijden de volgende dag.
We overnachtten overigens in het Landessportcenter die direct aan de 400 meter baan ligt. We keken vanuit de kamers op de ijsbaan. Het viel me op hoe weinig er geschaatst werd. Er waren speciale uren gereserveerd voor mensen die op noren rijden. Andere tijden waren weer alleen toegankelijk voor ijshockeyschaatsers. Dieter vertelde nog dat hij al vaak had geprobeerd om bijvoorbeeld schoolschaatsen te introduceren in Oostenrijk maar dat dit nooit echt een succes werd. Met al die sneeuw om zich heen gaan Oostenrijkers liever skien of snowboarden....
Op de dag van de wedstrijd, donderdag, waren een aantal schaatsers toch wel wat nerveuzer. Eerst moesten alle schaatsers en coaches zich verzamelen op het ijs en in een grote kring gaan staan. Daarna werd de Special Olympic vlag binnen gehaald en moest iedereen de eed afleggen. Deze luidt:
IK HOOP DAT IK WIN MAAR ALS IK NIET WIN HEB IK IN IEDER GEVAL MIJN BEST GEDAAN.
Hierna begonnen de wedstrijden. In totaal deden er 56 schaatsers aan mee. Onze supporters hadden zich in het oranje uitgedost en zaten met grote spandoeken op de tribune. Er werd steeds met drie of vier schaatsers tegelijk gestart in verschillende categorieën. Sommigen waren zo gespannen dat ze na tien meter al vielen, of gingen als een speer er vandoor om vervolgens na één rondje al uitgeput te zijn.
Voor Jarno was het van belang om gewoon op de been te blijven en niet te vallen. Dat deed hij uitstekend. Miriam reed geheel onverwachts opeens iedereen voorbij en behaalde ook de eerste plek. En de wedstrijd van Roy was zeer spannend. Bij elke bocht die Roy uitkwam was het de vraag: valt ie wel of valt ie niet ? Soms viel ie, maar meestal kon hij zich nog net staande houden. Uiteindelijk haalde hij er heel veel in de laatste ronde nog in.
Direct na de wedstrijd vond de prijsuitreiking plaats. Sommigen waren zo blij met hun medaille dat ze die medaille maar bleven kussen. De Springplank schaatsers hebben de volgende resultaten behaald:
Dit prachtige resultaat hebben we 's avonds in de disco gevierd. Moe en voldaan van de wedstrijden, het dansen en alles eromheen, viel iedereen die avond in slaap.
Op vrijdagochtend hebben we Kaffee und Kuchen gegeten in de uitzichtstoren van de skispringschans. Om 14.30 ging het vliegtuig terug naar Eindhoven en bij de landing werden de schaatsers gefeliciteerd door de piloot en werd er luid geapplaudiseerd door alle passagiers. Apetrots en met de medailles om hun nek stapten de schaatsers uit en werden toen hartelijk ontvangen door familie en supporters met bloemen en champagne. Ter afsluiting hebben we met zijn allen koffie gedronken en nog nagenoten van deze fantastische week in Innsbruck !"