De puntenkoers in Heerde was er één van wereldniveau. De Colombiaanse dames Muñoz en Kelly Martinez, de Italiaanse wereldkampioen Francesca Lollobrigida en de Duitse toppers Katharina Rumpus en Mareike Thum gaven de race een prachtig affiche. Vroeg in de race greep Kamminga veel punten.
“Ik wilde een voorsprong opbouwen, maar mezelf ook niet opblazen. Ik zag dat gebeuren bij de junioren. Ik wist ook dat ik Muñoz zou demarreren. Twee keer ging ik mee, maar de derde keer niet. Dat was wel een beetje jammer.” Ze greep nog wel de punten bij de laatste aankomst, waardoor ze de Lollobrigida voorbleef bij de eindafrekening.
Kamminga is vooral blij met haar niveau. “Ik durf nu vanaf het begin voor de sprints te gaan. Eerder dacht ik: eerst maar even afwachten, want ik voelde me dan al moe. Maar nu ga ik gelijk aan, en word ik ook moe. Het zit gewoon in m’n hoofd.”
“Ik krijg respect in de groep, heb mijn plek afgedwongen. Of ik te vroeg in vorm ben? Nee, vorig jaar was ik in deze periode ook goed, versloeg ik Lollobrigida bijvoorbeeld ook bij Europa Cups. Tot ik een ongeluk kreeg met mijn fiets. Toen liep ik een achterstand op, nu kan ik door bouwen richting Europese en wereldkampioenschappen.”
Bianca Roosenboom werd knap vijfde tussen de vele wereldtoppers. De Kampense is helemaal terug na een mentale dip. “Na de wereldkampioenschappen vorige zomer, waar ik mijn hand brak, zat ik er helemaal door. Ik heb twee maanden niets gedaan en toen besloten dat ik weer wilde genieten. Ik staar mij niet meer blind op de grote toernooien, maar wil ook plezier hebben in de weg er naar toe.”
Vroeger was ze sprinter, nu lijken de lange afstanden haar beter te liggen. “Dat komt omdat ik sinds een jaar helemaal van mijn astma af ben. Ik had longen die maar voor 85% functioneerden. Nu doen ze het weer 100%. Ik geniet weer, het trainen gaat heerlijk en ben onbevangener geworden.”