Laten we beginnen met de wedstrijd in Dortmund, die Van Zundert vorig jaar voor het eerst op haar naam schreef. In een veld met twaalf internationale deelneemsters staat ze dit weekend na de korte kür met 58,72 punten op een tweede plaats. In de lange kür, die ze op een paar schoonheidsfoutjes na netjes rijdt, voegt ze daar 111,19 punten aan toe. Genoeg voor goud, want de Francaise blijft op 102,05 punten steken. Lindsays totaalscore van 169,91 is geen persoonlijk record, maar stemt de Brabantse wel tevreden.

“Mijn Lutz was niet perfect en bij de Salchow kwam ik met mijn hand op het ijs”, blikt Van Zundert terug. “Maar voor de rest ging het goed, ook de triple-triple, waarbij ik in Finland nog viel. De kür begint steeds beter in mijn systeem te zitten.” De nieuwe oefening is gemaakt op muziek van Jerome Robotier. Ze heeft hem deze zomer in Zwitserland eigen gemaakt. IJs en weder dienende rijdt ze deze kür straks ook op de Winterspelen in Beijing. “Ja, daar ga ik wel vanuit… ik hoop het in elk geval.”

Van Zundert is, dankzij haar zestiende plek op het WK van vorig seizoen, al voor de Spelen genomineerd. Formeel gezien zou het startbewijs straks nog naar concurrente Niki Wories (25) kunnen gaan. Maar die moet dan eerst een immense horde nemen: twee keer een score van 186 punten halen. Die eis, gesteld door NOC*NSF, is loodzwaar en in Dortmund blijkt dat Wories alleen via een wonder aan die 186 punten kan komen.

Bij de NRW Trophy, waar de Almeerse begint met een magere 48,57 score in de korte kür, blijft het mirakel uit. Op muziek van Les Miserables rijdt Wories dapper naar een score van 76,35, waarmee haar totaal op 124,92 komt en ze op de negende plaats eindigt. Dat resultaat is mijlenver verwijderd van die benodigde 186 punten. Wories daarover: “Ik heb nog geen een keer gezegd dat die score onmogelijk is, want dat is het niet. Maar ik kan wel zeggen de eis érg hoog is, en dat het heel onrealistisch is te denken dat ik die wel zal halen.”

Ze zat er mentaal stevig doorheen afgelopen zomer. Haar Canadese coach Ian Conolly hielp haar uit die dip. “Ian saved my life”, zegt Wories. “Ik was enorm aan het worstelen, de altijd positieve Niki was niet meer zo positief. Ik was er klaar mee, wilde stoppen. Omdat ik de Spelen niet zou halen, voelde ik me niks meer waard. Maar Ian heeft zaken weer in het juiste perspectief gezet. Dan heb je zo veel betekend voor het Nederlandse kunstrijden, WK- en EK-finales gereden en zes nationale titels gehaald, en dat zou allemaal niks meer waard zijn omdat je niet op de Spelen hebt gestaan? Dat is toch niet normaal?”

Lang verhaal kort: met dank aan haar coaches in Canada vond ze het plezier in haar sport terug. Ze schaatst nog altijd, omdat ze dol is op het kunstrijden. Hoe graag de buitenwereld ook ziet dat zij en Lindsay met een battle bezig zijn, daar is Niki niet mee bezig. Ze schaatst voor zichzelf en niet tegen een ander, daar heeft ze niet eens de energie voor. “Dus ben ik hier om te vechten voor een plek op de Spelen? Nee. Ben ik hier voor mijzelf? 100 procent.”

Die lange kür gaat moeizaam. Het is zoeken naar de juiste verdeling van de beschikbare energie. “Ik wist dat ik hier niet een clean program ging rijden”, zegt Wories na afloop.. “Waar moet je pushen, waar houd je juist terug? Positief was dat ik aan het eind het gevoel had dat ik wat meer had moeten pushen. Ik heb alle sprongen en elementen uitgevoerd zoals gepland, heb niks weggelaten. Dat is positief. Voor het eerst heb ik in een wedstrijd een triple-triple afgemaakt. Eigenlijk ben ik niet ontevreden.”

Met de kin omhoog gaat Niki Wories op naar de volgende wedstrijd, over twee weken (18-21 november) in Polen, de Warschau Cup. Van 8-11 december komen beide rijdsters in actie bij de Golden Spin in Zagreb. Waar Wories na die wedstrijd haar zinnen op mag en kan zetten, is nog niet bekend. Voor Van Zundert gaat de blik straks definitief op de Olympische Spelen, zo veel is wel duidelijk. Maar nu gaat ze eerst een middagje shoppen in Dortmund, samen met haar meegereisde familie. “Het is koopzondag!”

Paren
Bij het paarrijden heeft Nederland geen zicht op olympische deelname in Beijing In Dortmund doen Daria Danilova en Michel Tsiba wel goede zaken op de route naar de EK Kunstrijden, die van 10-16 januari worden verreden in Tallinn. In hun lange kür scoort het koppel 101,85 punten, wat hun totaal bij deze NRW Trophy op 152,46 brengt.

Dat is een stuk beter dan de score die Nika Osipova en Dmitry Epstein neerzetten, maar zij kampen met respectievelijk een enkelblessure en de naweeën van een flinke covid-besmetting. Het duo komt uit op een totaal van 123,44 punten, waarmee ze op de tweede plaats eindigen, want meer deelnemers zijn er dit weekeinde niet.

Ook bij het ijsdansen komt Nederland met twee paren op het ijs, maar dan in een veld met negen koppels. Chelsea Verhaegh en Sherim van Geffen komen na de vrije dans uit op een totaalscore van 123,47, wat goed is voor de zesde plaats. Hanna Jakucs (ook flink ziek geweest van corona) en Alessio Galli scoren in totaal 122,00 punten en eindigen daarmee als zevende, ver achter de winnaars uit Finland: Yuka Orihara en Juho Pirinen. 

Alle uitslagen van de NRW Trophy vind je hier.