Ziek, wak of misselijk? Ga naar huis en kom maar terug als je beter bent? Geblesseerd? Zoek een fysiotherapeut en meld je maar weer als je alles weer mag doen. Geen excuses. Te laat? Pech gehad, de deur is dicht en die blijft dicht. Doe je niet wat ik zeg? Dan is daar het gat van de deur.

Zou je niet beter weten, dan zou je denken dat er een Oostblok coach aan het woord is. My way or the highway is een spreuk die haar op het lijf is geschreven. Waag het niet om een run-through van je kür te onderbreken, af te raffelen of met minder moeilijke elementen uit te voeren. Dan is het einde verhaal. Zelfs Joannie Rochette, een pupil die ze al jaren onder haar hoede had, kon de schaatsschool van Perron verlaten toen ze deze doodzonde een keer beging.

Na acht maanden keerde Rochette met hangende pootjes terug en streek Perron over haar hart. Rochette trainde harder dan ooit. Het resultaat? Olympisch brons. En niet zomaar brons. Terwijl Rochette voor de korte kür aan het trainen was in Vancouver, kreeg ze bericht dat haar moeder plotseling was overleden.

Perron vroeg Rochette of ze wilde rijden en na een nacht van beraad besloot Rochette inderdaad te starten. Vanaf dat moment bepaalde Perron de regels weer en was het net als altijd: geen excuses, de training wordt afgewerkt volgens plan. Niks meer, niks minder. Ondanks alles deed de automatische piloot van Rochette zijn werk en parkeerde haar op het podium.

Onder alle omstandigheden doen wat je moet doen. Het lijkt haast productiewerk en daar vinden we onszelf in Nederland vaak te goed voor. Robotjes die dag in dag uit hun routines afdraaien. Klinkt in ieder geval niet als de leuke sport waar je ooit aan begonnen bent. Maar gelukkig: ‘We hebben ook veel plezier op het ijs,’ vertelt Perron met een stralende glimlach, ‘zolang je maar doet wat ik zeg.’

In een land waarin polderen als hoog goed staat aangeschreven en in het kunstrijden ook veelvuldig wordt toegepast, niet de beste opmerking. Maar zolang we met het Nederlandse kunstrijden vooral meedoen en niet winnen, kan een beetje ontpoldering waarschijnlijk geen kwaad.