Assistent-coach Bjarne Rykkje heeft een busje volgeladen met trainingsmaterialen. Samen met krachttrainer Ton Leenders tilt hij twee halters, gewichten en een schaatsplank uit het busje. Achter het net van de kogelstootring bouwen de twee een klein krachthonkje. Het is simpel, maar effectief. Rykkje: "Het krachthonk was hier volgeboekt, maar hier kunnen we ook doen wat we willen." Leenders vult aan: "We doen daar heus niet meer dan hier."
Het is even aftasten voor Leenders wat de rijders aan kunnen op dit moment. Een groot deel van de schaatsers heeft de afgelopen week een verkoudheid gehad en daardoor een paar trainingen overgeslagen. Rykkje: "In eerste instantie was het de bedoeling om nu nog hard door te trainen, maar nu zijn we wel wat voorzichtiger."
Annette Gerritsen, Diane Valkenburg en Laurine van Riessen zijn als eerste aan de beurt. Leenders bekijkt ze kritisch terwijl ze hun eerste oefening doen: voorslaan. Hierbij tillen ze vanuit een hurkpositie een halter eerst tot de buik en daarna brengen ze de halter met een sprong tot de borst. "Aan het voorslaan kan ik zien hoe jullie ervoor staan", zegt Leenders tegen de drie dames.
"Ik doe eigenlijk maar drie oefeningen met de schaatsers", legt de krachttrainer uit. "We doen sprongen, kniebuigingen en voorslaan. Dat zijn dus maar weinig oefeningen, maar er zit wel veel variatie in. Ze verschillen telkens van gewicht, snelheid en dergelijke." Het heeft geen zin om heel veel verschillende oefeningen te doen, vindt hij. Dat is sportschoolwerk en geen krachttraining.
Leenders heeft een achtergrond in het gewichtheffen en hecht veel waarde aan de trainingen die hij uitzet. "Het is niet mogelijk om te zeggen hoeveel procent van een schaatsprestatie voorkomt uit krachttraining, maar het is een vast onderdeel binnen datgene wat Jac en ik hebben opgezet. Zonder krachttraining werkt het hier in de ploeg niet."
Het is belangrijk om de individuele sporter ook individueel te benaderen, legt Leenders uit. "De één heeft de krachttraining harder nodig dan de ander." Ook moet hij blijven schaven aan de techniek van zijn sporters, want er slijten snel verkeerde bewegingen in de techniek. "Ik blijf corrigeren."
Nadat de dames het voorslaan en kniebuigingen erop hebben zitten, komen ook de heren van Brand Loyalty op de atletiekbaan aan. Alleen Stefan Groothuis laat nog even op zich wachten. Hij heeft ook te kampen met gezondheidsproblemen. "Ik had het ’t eerst van de ploeg, maar ik heb het als enige ook nu nog", vertelt hij.
"Ik wacht totdat de anderen klaar zijn met trainen, want voor je het weet besmet ik ze." Hij lacht. "Gisteren hebben we wat tests gedaan om uit te zoeken wat het is." Hij lijkt zich weinig zorgen te maken en oogt relaxed.
De sfeer onder de rijders van Orie is sowieso ontspannen. Dat past bij het trainingskamp, legt de coach uit. "We zijn nog hard aan het trainen, maar het is wel lekker rustig om hier te zijn. In Nederland train je constant in de buurt van andere ploegen en is er veel meer onrust." Dat er naast zijn ploeg nog een heel contingent Nederlandse ploegen is, contrasteert daar een beetje mee. "Vorig jaar zat iedereen in Inzell. Nu zijn er toch weer veel hier. Dat had ik niet verwacht", geeft Orie toe.
Daarnaast is een trainingskamp goed voor het groepsgevoel zo vlak voor het seizoen. "Je bent weer even allemaal bij elkaar", zegt Groothuis, die als laatste van de groep in zijn eentje zijn oefeningen afwerkt onder het toeziend oog van de coaches. En terwijl hij zijn jasje en trainingsbroek weer aantrekt, gaat de achterdeur van de atletiekbaan weer open en tillen de trainers al het trainingsmateriaal het busje van Rykkje in. Het mini-krachthonk is verdwenen. De training zit erop.